1. ما پیشانی را به آرامی برروی زمین می گذاریم و سجده می کنیم ولی غریب کربلا با صورت از اسب پرتاپ شد وبا پیشانی برزمین افتادند وپیشانی مبارکشان شکست.

2. ما سجده می کنیم در حالی که نه بدن غرق خون ونه پیشانی ونه ...اما غریب کربلا فدای نام آقا که در آخرین سجدشون اعضاءبدن غرق خون بود...

3. ما هرلحظه اراده کنیم می توانیم از سجده برخیزیم ولی عزیز زهرا سلام الله علیها تاب وتوان ایستادن نداشت به هر سمت می چرخید بدنشان تیر بود.. (المفید فی ذکری السبط الشهید ص 123 طبق نقل قصه کربلا ص 372)

4. مادر حالی سجده می ریم که اهل وعیال در آرامش هستند آب در دسترس دارند ،دشمنی تهدیدشان نمی کنداما غریب کربلا............

5. ما وقتی سر از سجده برمی داریم اشک چشمانمان را پاک می کنیم ولی پسر فاطمه زهراسلام الله علیها وقتی از آخرین سجده به سختی سر را برمی داشت مشغول در آوردن تیر از گلویشان بودندکه بر حلق مبارکشان فرو رفته بودوهردودستا ن خود را زیر گلویش می گرفت ووقتی پر می شد بر سر ومحاصنش می مالیدومی فرمود:با این حال خدا را ملاقات می کنم(ترجمه لهوفص142-141) ....

6. ما وقتی سر از سجده بعد زیارت عاشورا بر می داریم می ایستیم ودو رکعت نماز می خوانیم ولی میهمان کربلا رمقی در بدن نداشتند..

7. سجده ما هر چقدر طولانی باشد به اندازه آخرین سجده امام حسین علیه السلام نمی شود طبق روایت حضرت سه ساعت روی زمین با اون حال افتاده بودند ومردم از کشتن او پرهیز می کردند وحضرت به آسمان نگاه می کردندومی فرمودند :صبرا علی قضائک لا معبود سواک یا غیاث المستغیثین(خدایا بر تقدیر تو صبر می کنم معبودی غیر تو نیست،ای فریادرس فریاد خواهان.)

8. هر کدام از ما بعد از سجده زیارت عاشورا به برادر خود با جمله ی(خدا قبول کند )وامثال ان استقبال می کنیم اما زینب کبری سلام الله علیها چگونه استقبال کردند از برادرشان با فریاد وا اخاه! واسیدا!وااهل بیتاه!(ارشاد مفید.2/112طبق نقل قصه ی کربلا ص271) وبعد حضرت زینب دستهای خود را به طرف آسمان بالا آورد وگفت:الهی فتقبل منا هذا القربان...(مقتل الحسین مقرم .307 طبق نقل قصه ی کربلا ص 410

البته تفاوت بسیار است.

ذکر امام در سجده «بسم لله وبالله وعلی ملةرسول الله » وذکر ما «اللهم لک الحمد حمد شاکرین لک ... می باشد.