آیت الله نهاوندی (ره) از علمای خوش نام شیعه بود که در وادی اخلاق منشأ برکات اخلاقی فراوانی برای اهل دین و دیانت بود.
در زمانی که امام جماعت مسجد گوهرشاد مشهد بودند نماز جماعت با شکوهی برگزار میگردید در آن عصر آیتالله العظمی بروجردی برای زیارت امام رئوف چند روزی به مشهد مشرف میشوند، آیتالله نهاوندی به رسم ادب و احترام، امامت جماعت را به آن مرجع عالیقدر واگذار کردند و آن چند روز را آیتالله بروجردی در مسجد گوهرشاد امام جماعت بودند.
مدتی بعد آیتالله نهاوندی به نجف اشرف رفتند. امام جماعت حرم مطهر حضرت امیر المؤمنین علیه السلام، در آن زمان مرحوم آیتالله سید ابوالحسن اصفهانی مرجع بزرگ نجف بود، آن عالم بزرگ سجادهاش را به آقای نهاوندی داد و نمازجماعت در جوار حضرت امیر به امامت ایشان اقامه گردید.
آن بزرگوار میفرمود: رفتم داخل حرم، از علی ابن ابیطالب علیه السلام اینگونه شنیدم: جا دادی، جا دادم. تو پیشنماز مسجد گوهرشاد بودی، سجادهات را به فرزندم آقای بروجردی دادی تو هم که آمدی به نجف، گفتم تا مرجع نجف سجادهاش را به شما بدهد.1
چو نیکی کنی نیک آید برت بدی را بدی باشد اندر خورت