ارسال شده در شنبه 91/12/5 ساعت 11:40 ص نویسنده : ایمان احمدی
- در مقام مشورت در کارهای مهم، یعنی اگر شخصی دربارهی دیگری مشورت خواست، ما میتوانیم عیبهای آن فرد را به مشورت کننده بگوییم.
2- برای رد سخن و عقیدهی باطل اشخاصی که دارای چنین اعتقاداتی هستند، نقل سخت و عیب سخن آنها جایز است، تا مبادا مردم دنباله رو آنها شوند.
3- برای گواهی دادن نزد قاضی، باید حقیقت را گفت گرچه غیبت باشد.
4- برای اظهار مظلومیت، بیان کردن ظلم ظالم مانعی ندارد.
5- کسی که بدون حیا و آشکارا گناه میکند، غیبت ندارد.
6- برای رد ادعای پوچ، غیبت مانعی ندارد. کسی که میگوید: من مجتهدم، دکترم، سیدم، و ما میدانیم که او اهل این صفات نیست، جایز است به مردم آگاهی دهیم تا فریب نخورند.
مطلب بعدی :
« عبادت خالصانه »
پیامهای عمومی ارسال شده