معرفت به قدری مهم است که وجود مقدّس و منوّر امام جعفر صادق(ع) در روایت شریفهای راجع به صفات شیعه اینطور تبیین میفرمایند: «بَعْضُکُمْ أَکْثَرُ صَلَاةً مِنْ بَعْضٍ»، بعضی از شما نمازتان بیشتر از دیگران است، بعضی از شما اهل نماز و عبادت هستید که این عشق و علاقهمندی به صلاة، یکی از نشانههای مؤمنین است و یکی از صفات شیعیان است. طوری که اصلاً وجود مقدّس ابیعبدالله(ع) به خاطر بحث صلاه، در میدان نبرد، به همراه یک عدّه آنگونه به شهادت رسیدند؛ «أَشْهَدُ أَنَّکَ قَدْ أَقَمْتَ الصَّلَاةَ».
«وَ بَعْضُکُمْ أَکْثَرُ حَجّاً مِنْ بَعْضٍ» بعضی از شما نسبت به بعضی دیگر توفیق دارید که خیلی حجّ میروید، «وَ بَعْضُکُمْ أَکْثَرُ صَدَقَةً مِنْ بَعْضٍ» و بعضیها نسبت به دیگران زیادتر صدقه میدهند.
«وَ بَعْضُکُمْ أَکْثَرُ صِیَاماً مِنْ بَعْضٍ» بعضیها نسبت به دیگران خیلی اهل روزه هستند.
حضرت در ادامه فرمودند: «وَ أَفْضَلُکُمْ أَفْضَلُکُمْ مَعْرِفَةً» بافضیلتترین شما کسی است که در معرفت بالاترین باشد؛ یعنی بفهمد؛ شناخت داشته باشد و در شناختش عالی کار کند.
چون وقتی کسی شناخت پیدا کرد، میتواند راه برود؛ میتواند حقّ و باطل را تشخیص میدهد؛ دیگر یک گوشه نمینشیند.
ارسال شده در دوشنبه 91/9/13 ساعت 4:36 ع نویسنده : ایمان احمدی