یکی از موارد اساسی و اصلی‌ای که هر جامعه‌ای به آن نیاز دارد و در صورت فقدان آن، جامعه با مشکلات فراوان و زجرآوری مواجه خواهد شد، «امنیت» است. جامعه‌ای که از این موهبت بسیار ارزشمند محروم باشد، در تمام امور دنیا اعم از سیاسی، اقتصادی، فرهنگی، اجتماعی و... دچار پسرفت و مشکلات دیگر خواهد گشت.

امنیت یکی از اموری است که اگر به‌طور مناسبی برقرار باشد، دولت و حکومت هر کشور می‌تواند برنامه‌ریزی‌های مربوط به جامعه‌ و ترقی آن را به خوبی انجام دهد ولی اگر امنیت دچار خلل بوده و جامعه‌ای از این لحاظ دچار گرفتاری باشد، بسیاری از امور به تبع نبود امنیت و تحت ‌‌تأثیر فقدان آن، مختل می‌گردد.

 به عنوان مثال، 2 دهه پیش در کشور مسلمان الجزایر در شمال آفریقا، انتخابات پارلمانی برگزار شد و گروه‌های اسلام‌گرا برنده قاطع آن انتخابات شدند و بیش از 70درصد کرسی‌های مجلس ملی الجزایر را به دست آوردند؛ اما با تحریک کشورهای غربی بویژه ایالات متحده و فرانسه، نتیجه انتخابات باطل شد و در یک کودتای ناجوانمردانه، برندگان انتخابات نیز به جرم(!) اسلام گرایی و اسلام خواهی و هم چنین پیروزی در انتخابات و به دست آوردن آرای مردم، روانه زندان شدند.

در پی این رخداد، گروه‌های مسلحی هم که ضداسلامی بودند توسط کشور‌های غربی و دشمنان ملت الجزایر؛ ملتی که اسلام را می‌خواستند بر سرنوشتشان حاکم کنند، تجهیز شدند و به توسعه و گسترش عمیق ناامنی در این کشور پرداختند.

 در اخبار و رویدادهای آن روز‌ها، هر روز خبر از ترور‌هایی با تلفات بسیار بالا، کشتار دسته‌جمعی مردم عادی و هرج و مرج و خونریزی گروه‌های مسلح می‌آمد. این موضوع بیش از یک دهه ادامه داشت و هر دولتی هم بر سر کار می‌آمد، نمی‌توانست با این ناامنی‌ها مقابله و آن را مهار کند و عاقبت خود سقوط می‌کرد؛ ولی ناامنی همچنان به توسعه خود ادامه می‌داد و بی‌گناهان بسیاری کشته می شدند. این ناامنی موجب شده بود مردم حاضر باشند هر هزینه‌ای را تحمل کنند و هر کاری را انجام دهند تا امنیت به کشور بازگردد چون نه در خانه و شهر و روستای خود در امان بودند و نه در خارج آن؛ زیرا گروه‌های مسلح در همه ‌جا فعال بودند. اگر کسی از خانه‌اش بیرون می‌رفت، معلوم نبود دیگر برگردد و اگر در خانه هم می‌ماند در امنیت نبود و ممکن بود در حملات گروه‌های مسلح به منازل کشته شود.

3 سال پیش نیز در پی انتخابات ریاست‌ جمهوری در ایران، فتنه 88 که دشمنان داخلی و خارجی 20 سال برای آن برنامه‌ ریخته بودند، جرقه خورد و فتنه‌گران در صدد بودند امنیت کشور و مردم را که با زحمات طاقت فرسا و پایمردی حضرت امام خمینی، خون‌های پاک 300‌هزار شهید گلگون‌کفن و مجاهدت‌های میلیون‌ها تن از ملت بزرگ ایران به دست آمده بود، از بین ببرند و آن را فدای امیال شیطانی خویش سازند. فتنه‌جویان در روز‌های ابتدایی پس از برگزاری انتخابات با حمله به اماکن خصوصی و دولتی، اموال عمومی و شخصی، تاکسی و اتوبوس‌ها و خودرو‌های مردم عادی، منازل و مغازه‌ها و بانک‌ها و... و حتی سطل‌های زباله!! سعی کردند کشور و جامعه را دچار ناامنی کنند.

آنها حتی اقدام به مجروح کردن مردم عادی و حتی کشتن یک مادر و دختر مظلوم نیز کردند و قصد گسترش ناامنی را در تمام کشور داشتند که با حضور به موقع بسیجیان جان بر کف و حمایت مردم که همگی خواستار برقراری امنیت بودند، در تلاش خویش ناکام ماندند. فتنه‌گران با شکست در به چالش‌ کشیدن امنیت کشور، در مرحله بعد سعی کردند با ایجاد جو روانی و ناامنی‌های مصنوعی، «احساس امنیت» را از بین ببرند و با القای وجود ناامنی، جلوی پیشرفت‌های روزافزون کشور و فعالیت‌های روزمره مردم را بگیرند که در همین امر نیز گرچه لطماتی را توانستند وارد سازند؛ اما در نهایت، خوشبختانه ناکام ماندند.

کشور عزیز ما همواره با ترورهای کور، بمب گذاری‌های گاه و بیگاه و اقدامات ضدامنیتی فراوان دیگری از ابتدای انقلاب اسلامی تاکنون مواجه بوده است که بحمدالله در تمام آنها دشمنان را با شکست مواجه نموده است. در اوایل انقلاب مستکبران دنیا با رواج شعارهای قومیتی و تشکیل گروهک‌های ضدانقلاب قومی سعی داشتند قطعاتی از این میهن پاک را تجزیه کنند که جوانان برومند این سرزمین با تقابل با این اقدام ضدملی که در کردستان شاهد اوج آن بودیم نگذاشتند ایران پاره- ‌پاره شود. برقراری امنیت در همین استان موجب رونق آن شد و امروز یکی از زیباترین نقاط کشور و امن‌ترین آنهاست. اگر امنیت در هرجا برقرار باشد، کارها روال عادی خود را طی می‌کند و رونق و پیشرفت در تمام امور محتمل است؛ اما در غیر این‌ صورت هیچ پیشرفت و ترقی و فتح قله‌ای در کار نخواهد بود.

کار اصلی و مهم نیروی انتظامی جمهوری اسلامی ایران نیز، برقراری امنیت در کشور است. مردم نیز نخستین چیزی که از این نیرو به عنوان حافظ و نگهبان و امین‌شان می‌‌خواهند، برقراری و حفظ امنیت است. وقتی پلیس به‌طور شبانه‌روزی درصدد حفظ امنیت مردم باشد و با هر جرمی با قاطعیت برخورد کند، این امر موجب کسب رضایت مردم از پلیس می‌شود و دعای خیر ملت را در پی دارد و خدا نیز از کسانی که موجب امنیت مردم هستند، راضی خواهد بود و به آنان اجر می دهد. در سال‌های اخیر، بسیاری از نیروهای جان‌ بر کف انتظامی تا پای جان از مردم، نوامیس، اموال و... آنها حفاظت و حراست کرده و برخی از این عزیزان در این راه شربت شهادت نوشیده‌اند. در بخث مبارزه با مواد مخدر، نیروی انتظامی تاکنون بیش از 4 هزار شهید داده که نشان‌دهنده عزم پلیس برای از بین بردن این بلای خانمان‌سوز و تباه‌کننده جوانان و خانواده‌هاست.

در مناطق مرزی کشور نیز بسیاری از این عزیزان با در دست گرفتن جان خود برای آسایش مردم فعالیت می‌کنند و سختی‌ها را برای رضای خدا و رضایت مردم تحمل می‌کنند. مردم نیز باید با همکاری با نیروهای انتظامی در پیشرفت امنیت که زمینه ارتقای سایر امور کشور و جامعه است، سهیم باشند.