ما ملتی هستیم که هر گاه پای آرمانها و اهدافمان به میان آید با هیچ کس و هیچ چیز شوخی نداریم و تا پای جان بر سر اعتقاداتمان میایستیم.
خبری آمد، خبری بد و تأسف بار که موجب رنجش جامعه ورزشی شد و البته شادی برخی دیگر را هم به دنبال داشت. 5 ساعت طول کشید تا روابط عمومی سازمان تربیت بدنی خبر کسب تکلیف رئیس سازمان تربیت بدنی از مقام معظم رهبری در خصوص رویارویی ورزشکاران با حریفان رژیم اشغالگر قدس را تکذیب کند و جالب اینکه بعد از تکذیب باز هم خبر حضور اسفندیار رحیم مشایی در سازمان تربیت بدنی، خبر اول سایت سازمان بود و این خود به خود ما را بر آن داشت تا باور کنیم کسی که خود را دوست رفیق مردم اسراییل عنوان کرده از نظر رؤسای ورزشی ارجحیت دارد نه آرمانها و عقاید امام راحل (ره)، رهبر معظم انقلاب و ملیت غیور و ظلم ستیز ایران. از قدیم گفتهاند که «تا نباشد چیز کی مردم نگویند چیزها» و ما به رغم میل باطنی هنوز بر این باوریم که نامهای وجود داشته اما پاسخ قاطع و موضعگیریهای صریح و بیپرده در این خصوص به رغم حمایتهای برخی شکست خوردهها باعث شد تا رئیس سازمان تربیت بدنی همه چیز را تکذیب کند. هر چند ما میبینیم ردپای رفقای مردم اسراییل را در این ماجرا اما همه آنهایی که اینگونه فکر میکنند به هوش باشند که خط قرمزی که امام راحل 32 سال پیش مشخص کرد تا ابد برای ما باقی است و اجازه نمیدهیم احدی برای مطامع شخصی خود از آن عبور کند.
ما ملتی هستیم که هر گاه پای آرمانها و اهدافمان به میان آید با هیچ کس و هیچ چیز شوخی نداریم و تا پای جان بر سر اعتقاداتمان میایستیم. 32 سال پیش امام خمینی(ره) رهبر کبیر انقلاب اسلامی اسرائیل را غده سرطانی خواند که باید از صفحه روزگار محو شود و درست از همان زمان به بعد بود که جامعه ورزش همگام و همدوش با تمام ملت ایران برای به اثبات رساندن این عقیده و آرمان دست به کار شد. قهرمانان و پهلوانان ایران زمین با خودداری از رویارویی با نمایندگان رژیم غاصب صهیونیستی طی این سالها از مدالهای ظاهری جهانی گذشتند و مدال افتخار حمایت از مردم مظلوم فلسطین را به سینه زدند. این شعار نبوده، نیست و نخواهد بود که ما تا پای جان جلوی صهیونیستها و یهودیان حامی آنها میایستیم و تجلیل میکنیم و گرامی میداریم پهلوانانی را که در این راه از سکوی قهرمانی دور میمانند.
***
اما گویا این مسأله برای آقایانی که به صندلی مدیریتشان بیشتر از اعتقادات و اهداف ملت و امام (ره) و رهبرشان اهمیت میدهند جا نیفتاده و فراموش کردهاند که ما اصلاً فلسفه وجودی این غده سرطانی را قبول نداریم چه رسد به اینکه بخواهیم با آنها رخ به رخ قرار بگیریم و پنجه در پنجه اندازیم.
بهتر است آنها که میخواستند به این مسئله از بعد فنی نگاه کنند آن را اعتقاد مسلم و خدشهناپذیر ملت و رهبری بدانند و فکری به حال و روز ورزش کنند.
***
خیلیها از شنیدن ارسال نامه سعیدلو به رهبری نظام برای کسب تکلیف رویارویی ورزشکاران با حریفان رژیم صهیونیستی شوکه شدند، شوکه بابت اینکه مگر میشود بر سر بدیهیات و اعتقادات و آرمانها معامله کرد؟ شوکه بابت اینکه سعیدلو تحت چه عنوانی آرمانهای امام (ره) را با چند مدال حلبی و قلابی عوض کرده است؟ اما در میان این همه بهت و حیرت یک رئیس حسابی آتو گرفت اینقدر که تقصیر بیتدبیری و بیکفایتی خود را کاملاً متوجه این موضوع دانست که بله اگر کشتیگیر ما مقابل حریف صهیونیست خود قرار میگرفت ما نتیجهای بهتر در مسکو به دست میآوردیم. غافل از اینکه همه میدانند به فرض کسب مدال توسط طالب نعمتپور باز هم تفاوتی در اصل قصه به وجود نمیآید و کاروان کشتی آزاد و فرنگی ایران شکست خورده میدان جهانی مسکو بود.
جناب یزدانی خرم با بهرهگیری از اشتباه بزرگی که رئیس سازمان تربیت بدنی مرتکب شده، روی اشتباهات خود سرپوش میگذارد، سرپوش میگذارد روی بیپولی کشتیگیران تا محتاج امثال متمول بیدردی چون حسین هدایتی باشند و گداوار در فرودگاه منتظر بذل و بخششهای او به صف شوند تا با وی گلواندازد و از مردم سخن بگوید. یزدانی خرم سرپوش میگذارد روی سوء مدیریتش که باعث شد طهماسبی سر از آذربایجان در آورد آن هم فقط برای کسب درآمد بیشتر و آن وقت این اتفاق ملی را با حضور بهنام محمودی در لیگ والیبال ایتالیا مقایسه میکند. راستی این روزها و در شرایطی که رئیس سازمان تربیتبدنی به راحتی بازی میخورد کسی پیدا میشود تا از یزدانی خرم سؤال کند تکلیف آن 300 میلیونی که برای کشتی گرفت چه شد؟
***
و سخن آخر با آنها که تصور میکنند ما و ورزشکارانمان پا پس کشیدهایم از مبارزه عصر روز یازدهم سپتامبر و در حال و هوای عید سعید فطر، همین یهودیان صهیونیستی جسارت کردند به کتاب آسمانیمان و صدای جهان اسلام درآمد.و شما که در فکر نامهنگاری بودید و شاید هم نامهای نوشتید گویا خواب بودید و ندیدید و شاید هم خود را به خواب زدید اما مطمئن باشید ما بیداریم و همچنان پای بند اصول انقلاب و فدایی راه امام و رهبری هستیم.
و هنوز چشم انتظار عذرخواهی رسمی مسئولین ورزش از جمله رئیس سازمان تربیت بدنی هستیم حتی اگر این خبر بد در حد شایعه باشد.