.jpg)
خطبه 63 ص 112
أَلَا إِنَّ الدُّنْیَا دَارٌ لَا یُسْلَمُ مِنْهَا إِلَّا فِیهَا وَ لَا یُنْجَى بِشَیْءٍ کَانَ لَهَا ابْتُلِیَ النَّاسُ بِهَا فِتْنَةً فَمَا أَخَذُوهُ مِنْهَا لَهَا أُخْرِجُوا مِنْهُ وَ حُوسِبُوا عَلَیْهِ وَ مَا أَخَذُوهُ مِنْهَا لِغَیْرِهَا قَدِمُوا عَلَیْهِ وَ أَقَامُوا فِیهِ فَإِنَّهَا عِنْدَ ذَوِی الْعُقُولِ کَفَیْءِ الظِّلِّ بَیْنَا تَرَاهُ سَابِغاً حَتَّى قَلَصَ وَ زَائِداً حَتَّى نَقَصَ
اگاه باشید دنیا خانه ایست که کسی ایمنی ندارد مگر ان کس که به جمع اوری اخرت مشغول است و از کارهای دنیایی کسی نجات نمی یابد . مردم بوسیله دنیا ازمایش میشوند پس هرچیزی از دنیا را برای دنیا بدست اورند از کفشان بیرون می رود و بران محاسبه خواهند شد و انچه را در دنیا برای اخرت تهیه کرده اند به ان خواهند رسید و با ان خواهند ماند دنیا در نظر خردمنندان چون سایه ایستت که هنوز گسترش نیافته کوتاه میگردد و هنوز فزونی نیافته کاهش می یابد .
