بنیاد دفاع از دموکراسی اندیشکدهای نومحافظه کار است که در واشنگتن دی سی قرار دارد و پس از حوادث 11 سپتامبر و با هدف توسعه مبارزه ای سلطه جویانه علیه تروریسم و کمک به دفاع از کشورهای دموکراتیک علیه تهدیدهای آشکار "رادیکالیسم اسلامی"، تاسیس شده است. این بنیاد ادعا میکند "یک بنیاد فراحزبی است که منحصرا به توسعه پلورالیسم، دفاع از ارزشهای دموکراتیک و مبارزه با ایدئولوژیهایی که دموکراسی را تهدید میکنند، میپردازد."[1] این موسسه در وبسایت خود نوشته است: "جنگی جهانی در حال لرزاندن [پایه های] جوامع دموکراتیک است. در حالی که ارتش با سلاحها میجنگد، بنیاد دفاع دموکراسی با ایدهها و فکرها جنگ میکند. ... ما با مسلمانان جنگ طلب و دیگر نیروهای غیردموکراتیک از طریق اطلاعات، تحقیقات سیاسی، روزنامه نگاری تحقیقی، ارتباطات استراتژیک و آموزشهای ضدتروریسم، مبارزه می کنیم.[2]
لوگوی بنیاد دفاع از دموکراسیها
پیشزمینه تاریخی
بنیاد دفاع از دموکراسی یکی از چند گروه فشار نومحافظهکار است که پس از حوادث 11 سپتامبر تاسیس شد و در ایجاد پشتیبانی لازم از مداخله ارتش ایالات متحده در عراق و دیگر سیاستهای "جنگ علیه تروریسم"، نقش داشت. از دیگر گروهها که نقش مشابهی را داشتند میتوان به "کمیته آزادسازی عراق"، "کمیته مخاطرات جاری"، "آمریکاییها برای پیروزی علیه تروریسم"، اشاره کرد. اندکی پس از تاسیس بنیاد دفاع از دموکراسی، این بنیاد به سرعت به یکی از اعضای مهم اندیشکدههای نومحافظهکاران و گروههای حامی آنها تبدیل شد. موسساتی همچون "موسسسه آمریکایی اینترپرایز" و "موسسه هودسون" که در شکلگیری اولیه اولویتهای سیاستهای خارجی دولت جرج بوش، تاثیر بسزایی داشتند.
بنیاد دفاع از دموکراسیها پس از 11 سپتامبر و برای فشار به منظور جهتگیری تهاجمیتر سیاست خارجی آمریکا پدید آمد
اتاق فکر اصلی نئومحافظهکاران
یکی از نشانههای ظهور بنیاد دفاع از دموکراسی به عنوان اهرم اصلی در اندیشکدههای نومحافظهکاران، در تاریخ 13 مارس سال 2006 بروز کرد. در این تاریخ بوش در جلسهای به میزبانی این بنیاد یک سخنرانی با عنوان "جنگ جهانی علیه تروریسم"، ایراد کرد. در این سخنرانی رئیس جمهور با اشاره به اقدامات بنیاد دفاع از دموکراسی گفت: "این بنیاد در سطح جهان تغییراتی را بوجود آورده است و من این اقدام را تحسین میکنم. شما به زنان عراقی و دانشآموزان ایرانی آموزش دادید که به دنبال دموکراسی باشند. شما کتاب "خوانندگان دموکراسی" را به عربی ترجمه کردید تا در خاورمیانه توزیع شود. شما به فعالان سیاسی کمک کردید تا جنبشهای سیاسی موثری را سازماندهی کنند و از این طریق بتوانند در ایجاد تغییرات دموکراتیک موفق باشند و مطمئن باشند که در دموکراسی جدید آزادی دوباره شکل خواهد گرفت. با توسعه خواستههای دموکراتیک و آموزش نسل جدیدی از رهبران دموکراتیک در خاورمیانه به ما کمک میکنید که در مبارزه علیه تروریسم پیروز شویم و من از تلاش سرسختانه شما در حوزه ایجاد آزادی، قدردانی میکنم."[3]
جرج بوش در نشستی به میزبانی بنیاد دفاع از دموکراسیها لب به تحسین از این مؤسسه میگشاید
فشار بر دولت اوباما برای جنگافروزی و حمایت بیشتر از اسرائیل
پس از انتخاب شدن باراک اوباما، بنیاد دفاع از دموکراسی، به یکی از اصلیترین مخالفان دولت تبدیل شده و با تاکید بر افزایش فشارها بر روی ایران، از تلاش برای مذاکره با دشمنان انتقاد کرده است. افرادی نظیر ریوئل مارک گرشت (Reuel Marc Gerecht ) و مایکل لدین (Michael Ledeen ) از جمله پر سر و صداترین نومحافظهکاران هستند که خواستار مداخله نظامی ایالات متحده هستند و استدلال میکنند که مذهبیان ستیزهجو باید شکست داده شوند.[4] کلیفرد می (Clifford May ) ، رئیس بنیاد دفاع از دموکراسی، دولت اوباما را به سست بودن در همه امور، از عکسالعملش به ناکامی ویکیلیکس تا دفاع از اسرائیل، متهم میکند.[5]
کلیفرد می رئیس بنیاد دفاع از دموکراسیها
اعضاء و محققین بنیاد دفاع از دموکراسیها، حزبی یا فراحزبی؟
بنیاد دفاع از دموکراسی خود را به عنوان یک موسسه فراحزبی تعریف میکند و سعی میکند در تیم رهبریاش از اعضای هر دو حزب استفاده کند. با این وجود اعضای جمهوریخواه آن اکثرسمتهای کلیدی را به خود اختصاص دادهاند. بالاخص پس از سال 2008 و در پی حملات مؤسسه دفاع از دموکراسیها که زیر نظر این بنیاد فعالیت میکرد بسیاری از اعضای دموکرات آن استعفا نمودند. کلیفرد می، رئیس این بنیاد، یکی از نویسندگان پیشین نیویورک تایمز بوده است که زمانی ریاست ارتباطات کمیته ملی جمهوریخواهان را بر عهده داشته است. می همچنین مدیر مجله رسمی حزب با نام رایزینگ تاید (Rising Tide ) بوده است. وی علاوه بر این رئیس پیشین ائتلاف جمهوری خواهان یهودی و عضو کمیته مخاطرات جاری بوده است. در بین دیگر اعضای هیئت مدیره این بنیاد میتوان چهرههای جمهوریخواه دیگری نظیر جین کرک پاتریک (Jeane Kirkpatrick ) و جک کمپ (Jack Kemp ) را مشاهده کرد.
جین کرگ پاتریک و جک کمپ؛ دو تن از اعضای هیأت مدیره بنیاد دفاع از دموکراسیها
در سال 2010، شورای مدیریت بنیاد چند تن از چهرههای با نفوذ نومحافظهکار و جمهوریخواه را شامل میشد. از جمله این افراد میتوان به پائولو دوبریانسکی (Paula Dobriansky ) ، معاون وزارت خارجه در دولت جرج دبلیو بوش، استیو فوربس (Steve Forbes)، مدیر پیشین اف بی آی، نیوتت گینریچ (Newt Gingrich) ، سخنگوی پیشین وزارت خارجه، مکس کمپلن (Max Kampelman)، سفیر پیشین، بیل کریستول (Bill Kristol) از ویکلی استاندارد، سناتور جو لیبرمن (Joe Lieberman)، رابرت مک فارلن (Robert McFarlane)، مشاور پیشین امنیت ملی و جیمز وولسی (James Woolsey) رئیس پیشین سیا، اشاره کرد.
وولسی، مک فارلین، لیبرمن، کمپلن، گینگریچ فوربس و دوبریانسکی
دولتمردان دوران بوش که در این بنیاد حضور دارند
هیئت مدیره این بنیاد نیز از ترکیب مشابهی برخوردار است. تا اواخر سال 2010 این افراد عبارت بودند از: سناتور دست راستی، اریک کانتور (Eric Cantor)، گری باور (Gary Bauer)، عضو مذهبیهای دست راستی، چارلز کراتامر (Charles Krauthammer)، ستون نویس واشنگتن پست، ریچارد پرل (Richard Perle)، از مسئولین پنتاگون در زمان ریگان و برت استیونز (Bret Stephens)، از مجله وال استریت ژورنال.
محققان بنیاد دفاع از دموکراسی عبارتند از: مایکل لدین، ریوئل مارک گرشت، اندرو مککارتی (Andrew McCarthy)، امانوئل اتولنگی (Emanuele Ottolenghi) و ولید فارس (Walid Phares).
گرشت، لدین، مککارتی، اتولنگی و ولید فارس
از کارشناسان اصلی بنیاد
بنیاد دفاع از دموکراسیها و سیاستهای ضدایرانی
بنیاد دفاع از دموکراسی در خط مقدم موسساتی بوده است که ایالات متحده را برای مداخله نظامی در خاورمیانه، تحت فشار قرار میدهند. ایران، به خصوص تمرکز اصلی این تلاشها بوده است. در سال 2008، لدین و گرشت، رهبران نومحافظه کاران در حوزه مسائل ایران، با ترک پستهایشان در موسسه آمریکایی اینترپرایز، به بنیاد دفاع از دموکراسی پیوستند.[6] این بنیاد در حال حاظر دو پروژه متمرکز بر روی ایران را در دست اجرا دارد: "پروژه ایران/حزب الله" و "پروژه انرژی ایران".
بنیاد دفاع از دموکراسی میگوید پروژه ایران/حزب الله را آغاز کرده است تا "انجمنهای سیاسی و عموم مردم در اینجا و خارج از کشور را درباره فعالیتهای مرگبارشاخههای سوری- ایرانی حزب الله آموزش دهد."[7]
طبق مطالبی که در وبسایت این بنیاد آمده است، "پروژه انرژی ایران، تحریمهای انرژی علیه ایران را به عنوان بخشی از استراتژی کاملی برای تحت فشار قرار دادن دولت ایران برای متوقف کردن ساخت سلاح هستهای، حمایت از تروریسم و برخورد ظالمانه با مردمش، توسعه میدهد." اهداف آن عبارتند از: افزایش مذاکرات سیاسی برای اعمال تحریمها علیه دولت ایران و تشویق سیاستگذاران برای اعمال سیاستهای تنبیهی قویتر در صورت شکست خوردن تحریمها."[8]
یکی از کتابهای منتشره توسط بنیاد دفاع از دموکراسیها
با عنوان "پاسداران: درون سپاه پاسداران انقلاب اسلامی" (2011)
یکی از مواردی که در وبسایت بنیاد دفاع از دموکراسی نهفته شده است، پروژه ShieldAmerica.org است. این پروژه به اعلام خطر دادن به سیاستگذاران و عموم مردم درباره خطر حملات تروریستی امواج الکترومغناطیسی بخصوص از سوی ایران، اختصاص داده شده است.[9] به نظر میرسد ویدئویی که در وبسایت سازمان وجود دارد، ارزشهای تولیدی مشترکی با تبلیغات مبارزات انتخاباتی دارد.
خط مشی صهیونیستی بنیاد
با توجه به این که بنیاد دیدگاههای مشابهی با حزب لیکود اسرائیل دارد، یکی دیگر از محورهای تمرکز آن را میتوان اسرائیل دانست. یکی از نشانههای زودهنگام این موضوع به بهار سال 2002 باز میگردد. در این هنگام بنیاد دفاع از دموکراسی در تلاش برای مخالفت با تصمیم دولت بوش مبنی بر از سرگیری مذاکرات صلح اسرائیل و فلسطین، ویدئویی 30 ثانیهای را در تلویزیون نمایش داد که در آن یاسر عرفات به همراه اسامه بن لادن و صدام حسین نشان داده میشد.[10] سازنده این ویدئو نیر بومز (Nir Boms)، اولین رئیس بنیاد دفاع از دموکراسی و مسئول پیشین سفارت اسرائیل در واشنگتن بوده است.[11]هرچند این بنیاد ادعا میکند که یکی از منتقدان سرسخت تروریسم است، تا کنون انتقادی نسبت به اقدامات اسرائیل در فلسطین که آن هم در شاخه تروریسم قرار میگیرد، نکرده است.
اوزی لوبرانی،سفیر سابق اسرائیل در کنفرانس سال 2010 با موضوع "مبارزه با تهدید ایران"
در فوریه 2004، بنیاد دفاع از دموکراسی، گزارشی را تسلیم دادگاه بینالمللی کیفری کرد که در آن عریضه فلسطینیان مبنی بر محکوم کردن ساخت دیوار حائل توسط اسرائیلیان را، نقض قوانین بینالملل دانسته است. این بنیاد ادعا میکند که ساخت دیوار در مرکز درگیریهای بین اسرائیلیان و فلسطینیها، اولین گام برای حل درگیریها است: "حصار ممانعت کننده تروریسم، میتواند برای فلسطینیها نیز مفید باشد، چراکه با وجود آن دیگر نیازی به اشغال کرانه باختری رود اردن توسط نیروهای اسرائیلی وجود ندارد. با زوال تروریسم، تانکها، سربازان و پستهای بازرسی نیز کاهش خواهند یافت. در چنین شرایطی شانس از سر گیری مذاکرات برای شهرکسازی نیز افزایش پیدا خواهد کرد."[12]
اعضا و پروژه ها
بنیاد دفاع از دموکراسی افراد پرکار زیادی در اختیار دارد که اکثر آنها سوابق دیرینهای در ایجاد سیاستهای نومحافظهکارانه، بویژه در حوزه خاورمیانه دارند. از بین اعضای سرشناستر آن میتوان به اندرو مککارتی، نویسنده پیشین نشنال ریویو، ولید فارس، رئیس "پروژه آینده تروریسم" و کلودیا روزت (Claudia Rosett)، که برنده جایزه برتری در روزنامهنگاری عقیدهای اریک بریندل (Eric Breindel) است، و روپرت مردوخ آن را بنا نهاده است، اشاره کرد. روزت و لدین هر دو از وبلاگنویسان پاژاماز مدیا (PajamasMedia) هستند که یک آرشیو و وبسایت خبری دست راستی است.
بسیاری از اصول بنیاد دفاع از دموکراسی با اصول "پروژه قرن جدید آمریکایی" که یک مرکز نومحافظهکار منحل شده است، مشابه است. پروژه قرن جدید آمریکایی یکی از رهبران حمایت کننده از جنگ آمریکا علیه عراق و برنامههای جنگطلبانه دولت بوش در خاورمیانه بود. از اعضای این مرکز میتوان به وولسی، گافنی، کریستول، فوربس، پرل، کرک پاتریک و کراتامر اشاره کرد.
یکی از کتابهای منتشره توسط بنیاد دفاع از دموکراسیها با عنوان "ایران" بحران متلاطم" (2011)
بنیاد دفاع از دموکراسی، برنامهها و پروژههای زیادی انجام داده است که البته بعضی از آنها به صورت غیرفعال درآمدهاند.علاوه بر پروژههایی که در بالا اشاره شد، میتوان به "مرکز تحقیقات تروریسم"به ریاست داوید گرتنشتاین-راس (DaveedGartenstein-Ross) و ولید فارس و "پروژه اسلام رادیکالی در آفریقا" که بر حوزه شاخ آفریقا تمرکز میکند که بنیاد دفاع از دموکراسی از آن با عنوان جبهه فراموش شده در جنگ علیه تروریسم یاد میکند، اشاره کرد.
بنیاد دفاع از دموکراسی، پروژه ماموریت ژنرال پتراوس[13] را یکی از مهمترین موفقیتهایش میداند.[14] پروژهای که در آن از بازدیدکنندگان وبسایت درخواست میشد که رهبران ملی و شهروندان در برابر درخواستها برای ترک پیش از موعد عراق مقاومت کرده و از سربازان آمریکایی تحت فرماندهی جدید ژنرال دیوید پترائوس، حمایت کنند." یکی دیگر از "موفقیتهای" بنیاد، حمایت از پیمان آزادی عراق و آمریکا است که "عراقیهایی را نشان میداد که به تازگی طعم آزادی را چشیده و دموکراسی امن را دیده بودند."
یکی از کتابهای منتشره توسط بنیاد دفاع از دموکراسیها با عنوان "بمب ساعتی ایران" (2007)
به نظر میرسد برنامه دسترسی بینالمللی بنیاد دفاع از دموکراسی به برنامههای دیگری تبدیل شده است که به ایجاد ارتباط با دیگر سازمانها در خارج از آمریکا، نظیر "بنیاد اروپایی برای دموکراسی" اختصاص یافته است. در اواسط سال 2006، بنیاد دفاع از دموکراسی و بنیاد اروپایی برای دموکراسی که ولید فارس در هر دوی آنها عضویت دارد، پروژهای مشترک را شروع کردند که "مرکزی برای آزادی در خاورمیانه"، نام گرفت. این موسسه غیرانتفایی از افراد و گروههای شهروندی خاورمیانه که در توسعه ارزشهای دموکراتیک تلاش میکردند، حمایت میکرد. این مرکز که در دو شهر بروکسل و واشنگتن، دفتر مدیریت دارد، از کارمندانی چند ملیتی و محققانی از اروپا، خاورمیانه و آمریکا بهره میبرد و در وبسایت آن ادعا شده است که این سازمان از انتقالات مسالمتآمیز به سمت سیستمهای سیاسی حامی آزادی فردی که مشارکت کامل سیاسی را ممکن میسازند و به اخلاقیات، مذهب و تنوع سیاسی احترام میگذارند، حمایت میکند.[15]
کنفرانسهای بنیاد دفاع از دموکراسیها
یکی از اقدامات مهم بنیاد دفاع از دموکراسی در جلب توجه رسانهها و سیاستگذاران، برنامه کنفرانسهای این بنیاد است. این بنیاد دهها کنفرانس برگزار کرده است که بیشتر آنها در واشنگتن بودهاند. بیشتر کنفرانسهای این بنیاد درباره تروریسم، ایجاد دموکراسی و مسائل مربوط به خاورمیانه است. به عنوان مثال در اوایل مارس 2006، این بنیاد سلسله بحثهایی را با همکاری "موسسه دانشجویان ایرانی برای دموکراسی و حقوق بشر"، در کنگره آمریکا برگزار کرد که در آن حول مباحث جنبشهای حامی دموکراسی در ایران، گفتگو شد.
جفری گلدبرگ، ژنرال آمیدرورک، مارک گرشتن و پولاک در کنفرانس سال 2010 با موضوع "مبارزه با تهدید ایران"
یکی دیگر از این کنفرانسها، در سپتامبر 2004 و با عنوان "جنگ جهانی چهارم: چرا میجنگیم، با چه کسانی میجنگیم و چگونه میجنگیم"، برگزار شد. بنیاد دفاع از دموکراسی و کمیته مخاطرات جاری، در مورد شباهتهای بین جنگ سرد و جنگ علیه تروریسم، گفتگو میکردند.
در اوایل دسامبر 2010، بنیاد دفاع از دموکراسی، جلسه سالیانهاش را به موضوع "مبارزه با تهدید ایران"، اختصاص داد. سخنران اصلی این جلسه سناتور مارک کرک بود که به تازگی انتخاب شده است. وی استدلال میکرد که رئیس جمهور اوباما میبایست به اعضای تبعید شده جنبش سبز ایران دسترسی پیدا کند و حمایتش از گروههای دموکراسی ایرانی را افزایش دهد و نظیر کاری که در دهه هشتاد، رونالد ریگان با بازداشت شدگان جماهیر شوروی انجام داد، زندانیان سیاسی ایرانی را در سرتاسر آمریکا به نامهایی آشنا و خانوادگی مبدل کند.[16]
برای دریافت متن و فیلم سخنرانیهای کنفرانس بنیاد دفاع از دموکراسیها در سال 2010 با عنوان "مبارزه با تهدید ایران" به اینجا رجوع کنید