محققان مهدویت برای دستیابی به نشانه‌های قرآن در خصوص منجی، به سراغ تفاسیری که به صورت مستقیم از احادیث معصومین (ع) برداشت شده است، می‌روند. این تفاسیر، آیاتی که به قیام امام مهدی (عج) تأویل شده‌اند را اثبات می‌کنندبه گزارش خبرنگار آیین و اندیشه فارس، آیات قرآن بنابر آنچه که مصلحت الهی عنوان می‌شود، نیازمند تدبیر و تعمق بسیار هستند و چه بسا هنوز فهم ما از تعدادی از آیات قرآن تنها در حد ظاهر آن است.
پیامبر (ص) که اسلام را از سوی خداوند به مردم تبلیغ می‌کرد، خود بزرگترین مفسر قرآن است و بدون شک چون شارع مستقیم دین از سوی خدا بود، ژرفای کلمات و واژه‌های قرآن را می‌دانست.
پس از پیامبر (ص) امامام معصوم (ع) که وارث نبی مکرم اسلام (ص) بودند، به جایگاه امامت، ولایت و البته وحی غیر مستقیم رسیدند و در مقام شارحان دین، بهترین منبع پاسخ‌گو به رموز و نشانه‌های قرآنی به شمار می‌روند.
حال محققان امر مهدویت برای دستیابی به نشانه‌های خداوند پیرامون آخرالزمان و منجی، به سراغ تفاسیر از گذشته تا حال که به صورت مستقیم از کلام و احادیث معصومین (ع) برداشت شده است، می‌روند تا آیاتی که به قیام امام مهدی (عج) تأویل شده‌اندف را معرفی کنند.
از جمله این آیات، آخرین آیه از سوره مبارکه ملک است که در آن خداوند کریم می‌فرماید: «قُلْ أَرَأَیْتُمْ إِنْ أَصْبَحَ مَاؤُکُمْ غَوْرًا فَمَن یَأْتِیکُم بِمَاء مَّعِینٍ» یعنی؛ «بگو به من خبر دهید اگر آب [آشامیدنى] شما [به زمین] فرو رود چه کسى آب روان برایتان خواهد آورد؟»
در تفسیر علی بن ابراهیم، حدیثی متواتر و مستند از امام رضا (ع)، وجود دارد که منظور از «کیست که باز آب گوارا برای شما پدید آورد؟» را اینگونه تفسیر می‌کند: «غیر از امام، چه کسی به شما علم او را می‌آورد».
این بیان البته اهمیت ارتباط با امام زمان در هر دوره و عصر را یادآور می‌شود و حال که ما در زمان غیبت به سر می‌بریم، انتظار فرج و تلاش برای زمینه‌سازی ظهور حضرت، مهمترین وظیفه به شمار می‌رود.
همچنین در برخی از تفاسر قدیمی موجود از علمای اسلام مانند علی ابن ابراهیم که ذکر آن در بالا بیان شد، در خصوص آیه 33 سوره مبارکه توبه که به فرستادن پیامبر خاتم (ص) اشاره می‌کند و می‌گوید: «هُوَ الَّذِی أَرْسَلَ رَسُولَهُ بِالْهُدَى وَدِینِ الْحَقِّ لِیُظْهِرَهُ عَلَى الدِّینِ کُلِّهِ وَلَوْ کَرِهَ الْمُشْرِکُونَ» یعنی «او کسى است که پیامبرش را با هدایت و دین درست فرستاد تا آن را بر هر چه دین است پیروز گرداند هر چند مشرکان خوش نداشته باشند» آمده است: «این آیه در شأن حضرت قائم (عج) نازل شده است. او امامی است که خدا او را بر همه مذاهب غالب خواهد کرد و زمین را پر از قسط و عدل می‌کند، چنانچه از ظلم و جور پر شده است.»
شیخ صدوق از علمای صاحب نام شیعی که کتاب‌های ارزشمندی همچون «الغیبة»، «خصال»، «معانی اخبار» و «ثوات الاعمال» را مهدویت را با احادیث و آیات الهی اثبات می‌کند، با استفاده از احادیثی از امام جعفر صادق (ع) آیات ابتدایی سوره مبارک «غاشیه» را به قیام امام مهدی (عج) تأویل می‌کند. طبق آنچه که شیخ صدوق در «ثواب الاعمال» آورده است، مراد از آیه یک سوره غاشیه که می‌فرماید: «هَلْ أَتَاکَ حَدِیثُ الْغَاشِیَةِ» یعنی «آیا خبر غاشیه به تو رسیده است» بنابر فرموده امام صادق (ع) این است که «حضرت قائم (عج) ظالمان را با شمشیر احاطه می‌کند.
همچنین خدا در آیه 2 این سوره می‌فرماید: «وُجُوهٌ یَوْمَئِذٍ خَاشِعَةٌ» یعنی «در آن روز چهره‏هایى زبون‌اند» که امام ششم شیعیان در تفسیر آن فرمود: «به قائم (عج) خضوع می‌کنند و طاقت ابا و امتناع ندارند». پایه‌گذار مکتب شیعه در توصیف واژه‌های «عاملة»، عمل به غیر از امامان معرفی شده از سوی پیامبر (ص) و در تفسیر «ناصبة» افرادی که به خلافت منصوب شدند ولی لایق آن نبودند را بیان می‌کند.
امام صادق (ع) در خصوص آیه 4 سوره غاشیه «تَصْلَى نَارًا حَامِیَةً» یعنی؛ «[ناچار] در آتشى سوزان درآیند» فرمود: «مراد از نار در دنیا آتش جنگ قائم (عج) و در آخرن آتش جهنم است.»
اینچنین است که شارعان و شارحان این اسلام که علم خود را مستقیم از ذات اقدس الهی دریافت کرده‌اند، آیات الهی را به گونه‌ای دیگر از فهم عادی ما می‌بینند و با معرفی و تفسیر و تأویل این آیات البته محبت را بر ما تمام کرد و با نشان دادن مسیر، دیگر هیچ بهانه‌ای برای مدعیان که دین را بدون اسلام و اسلام را بدون مهدویت همسو و با تفکر شیعی می‌خواهند، وجود ندارد.
حال با دانستن این موضوعات، بر ماست که نسبت به ترویج مهدویت و بیان اهمیت انتظار و زمینه‌سازی ظهور کوشش کنیم.