.jpg)
رئیس مجلس شورای اسلامی گفت: معلوم بود که نمایندگان از پاسخ‌های رئیس جمهور راضی نیستند. ادبیات و الفاظی به کار برده شد که می‌شد به کار برده نشود.انسان می‌تواند حرفش را صمیمانه و مودبانه بزند. چرا باید با الفاظی کسی را اذیت و موضوع ساده‌ای را تبدیل به کینه کنیم؟
رئیس?مجلس که با سعه صدر و متانتی مورد انتقاد نمایندگان جلسه سوال از رئیس?جمهور را اداره کرد، دو روز پس از ان جلسه، به انتقاد از اظهارات رئیس?جمهور پرداخت.
علی لاریجانی در پاسخ به تذکرات متعدد نمایندگان در روز چهارشنبه، به بخش?هایی از سخنان محمود احمدی?نژاد پاسخ داد. از جمله اینکه سوالات در چارچوب وظایف وی بوده، تاخیر دولت در اجرای قانون تشکیل وزارت ورزش، تخلف بوده است و اینکه عباراتی همچون «شوخیو صفا کنیم» و «نمایندگان با شاسی فوق لیسانس گرفته?اند» را نمی?پسندد و مجلس جای شوخی نیست.
یکی از سایت های حزب موتلفه اسلامی با گذشت دو روز از انجام سوال از رئیس?جمهور به نقل از رئیس مجلس نوشت: سوال از رییس جمهور دموکراسی را در کشور غنی کرد. در ادامه پاسخ?های لاریجانی به «نما» را مطالعه فرمایید:
ارزیابی شما از جلسه امروز مجلس چه بود. آیا در زمینه تعامل دولت و مجلس، آن را مثبت ارزیابی می‌کنید یا جزو بداخلاقی‌ها به حساب می‌آورید؟
من آن را جزو بداخلاقی‌ها نمی‌دانم. به نظرم پروسه مردم‌سالاری در کشور ما غنی شده است و ظرفیت بالا رفته است. بعضی از نماینده‌ها
گفتند که ما را مسخره کرده‌اند. نفس این کار که نمایندگان از رئیس جمهور سئوالاتی دارند و می‌گویند ایشان بیاید و در مجلس توضیح بدهد، بخشی از غنی شدن دموکراسی در کشور ماست و مفید هم هست، خیلی با ارزش است. آن قدر ارزش دارد که انسان حواشی آن را کم بگیرد، چون قبل از آن برای چند ماهی گفتند حادثه عجیبی می‌خواهد رخ بدهد، اولین بار در تاریخ اسلام است! حادثه عجیبی نیست. مجلس اختیار دارد در مورد موضوعی از رئیس جمهور سئوال کند و او هم باید بیاید و پاسخ بدهد.
به نظر من کار خیلی خوبی شد. من هم از نمایندگان مجلس، هم از آقای رئیس جمهور تشکر می‌کنم. فضائی به وجود آمد؛ سئوالات مطرح شدند و پاسخ دادند. حالا می‌آئیم سر پاسخ‌ها. به‌رغم این که ما به نمایندگان تذکر می‌دادیم که بحث را رها کنند، ولی مدت زیادی وقت مجلس صرف شد و از تذکراتی که می‌دادند معلوم بود که از پاسخ‌ها راضی نیستند. طبیعی هم هست. همیشه داوری وجود دارد و قطعی نیست که پاسخ یک وزیر یا رئیس جمهور، مجلس را راضی کند. ممکن است عده‌ای ناراضی باشند و قبول نکنند. تا اینجای کار اشکالی هم ندارد، اما ادبیات و الفاظی به کار برده شد که می‌شد به کار برده نشود. به نظر من گفتن بعضی از حرف‌ها درست نبود.
ناراحتی و دلخوری بعضی از نمایندگان از این بود. به نظر من این دلخوری‌ها و به کار بردن این ادبیات در کشور مشکل ایجاد کرده است.
انسان می‌تواند حرفش را صمیمانه و مودبانه بزند. چرا باید با الفاظی کسی را اذیت و موضوع ساده‌ای را تبدیل به کینه کنیم؟ ولی من فکر می‌کنم همه اینها حواشی است. اصل موضوع، باارزش است که به هر حال سئوالاتی پرسیده شد و باید به آنها پاسخ داده می‌شد. حالا آیا این که پاسخ‌ها دقیق بودند یا نبودند، بحث دیگری است.
