این مقاله، نویسنده ابتدا به تعریف دعا و نیاز بشر امروز به آن پرداخته و سپس علاوه بر سخنان معصومین علیهم السلام، اشعار و مطالبی را از زبان شعرا، اندیشمندان و روانشناسان مطرح نموده است. آنگاه نیاز مبارزان را به دعا مطرح و سنّت معصومین علیهم السلام در نبردها و جنگها را در چهار عنوان اصلی مورد بررسی قرار داده است.
نویسنده بر این باور است که حضرات معصومین علیهم السلام، دعا را به عنوان سلاح مؤمن معرّفی کرده و خود نیز در نبردها، بسیار دعا میکردند. عملکرد نبی مکرّم اسلام صلی الله علیه وآله، حضرت علی و امام حسین علیهما السلام در جنگهای زمان خودشان، نیز به عنوان دلیل صحّت این مدّعا آورده است.
علاوه بر این، همواره سنّت ائمّه علیهم السلام بر آن بوده که در مواقع بحران از جمله جنگها و هنگام تسلّط ظالمین، دعاهایی را به شیعیان میآموختند. دعاهایی که عنوانِ «احتجاب و احتراز» به خود گرفته، از همین باب است.
روش چهارم معصومین علیهم السلام ترغیب عموم مردم به دعا، جهت نصر و پیروزی رزمندگان میباشد.
در بخش های قبلی مفهوم دعا، نیاز بشر امروز به دعا و نیایش،نیاز مبارزان به دعا ، دعا در سنت معصومین در نبردهای نامتقارن، دعا و سلاح، دعا در نبرد در سنت معصومین مورد بحث قرار گرفت. اینک ادامه بحث.
1 ـ 3 ـ 4. تعلیم دعا به رزمندگان:
یکی دیگر از روشهای حضرات معصومین علیهم السلام تعلیم دعا به مبارزان و مجاهدانی بوده که راهی میادین نبرد بودهاند. با کنکاشی کوتاه میتوان روایاتی را یافت که حاوی مضامین بلند و عرفانی است که به عنوان رهتوشه مبارزان، تقدیم آنان میشده.
پیامبر اکرم صلی الله علیه وآله دعاهایی را به برخی از اصحاب خاص تعلیم میداد که در حین مبارزه بر لب جاری سازند. از حضرت علی علیه السلام روایت شده که فرمود: در جنگ خیبر در برابر مرحب پا به میدان گذاشتم و آنچه را پیامبر خدا به من آموزش داده بود، بر زبآنجاری ساختم و آن این بود: اللهمَّ اجْعَلْنی لَکَ ذِکْراً لَکَ، شاکِراً راهِباً لَکَ مُنِیباً مُطِیعاً، اَقْتُلُ اَعدائَک.57 خداوندا مرا ذکر گوینده، سپاسگزارنده، ترسان و فرمانبر خودت قرار ده که بتوانم با دشمنانت بجنگم. آن نبی گرامی، وقتی لشکری را به سوی نبردی میفرستاد که خود حضور نداشت ( سریه)، به آنان دعایی را تعلیم میفرمود که بر لبانشان جاری سازند و میفرمود اسم خدا را زیاد تکرار کنید.58
2 ـ 3 ـ 4. دعاهای دفع ظالمین:
در میان احادیث ائمّه طاهرین علیهم السلام به روایاتی برمیخوریم که اشخاصی خدمت معصوم میرسیدهاند و از ظلمی که حاکم، فرمانروا و سلطانی بر آنها میکرده، شکوهها نموده و امام به ایشان دعایی را تعلیم میدادند تا از شرّ سلطان ظالم در امان باشند. و یا امام که میداند شیعیان و محبّان او در تنگناهای فراوانی از طرف فرمانروایانِ ظالم قرار دارند، به آنان دعاهایی را تعلیم میدادند تا با خواندن آن از شرّ دشمنان و ظالمین در امان باشند.
امام سجّاد علیه السلام به یاران خود یاد داده بود که چون با حاکم ظالم رو به رو شدند، این دعا را بخوانند: یا مَن سبق عِلْمه و نَفذ حکمُهُ صلِّ علی محمَّدٍ و آلِه و ازل حِلْمَکَ عَن ظالِمی و بادره بالنقمهِْْ و عاجلهُ بالاِستئصال و کُبَّهُ لِمَنْخَرِه ... .59 ای آن که علمش پیشی گرفته، و حکمش نافذ است بر محمد و خاندانش درود فرست، و بردباریت را از آنکه به من ستم میکند زائل کن، و عذابت را بر او فرو فرست، و سختیهایت را بر او وارد ساز، و او را بر زمین زن ... . و از دیگر حضرات معصومین علیه السلام نیز دعاهایی در این باره رسیده است.60
3 ـ 3 ـ 4. دعاهای احتجاب و احتراز:
با نگرشی گذرا به تاریخ در بین سالهای 60 تا 260 هجری قمری درمییابیم که اکثر حاکمان اموی و عباسی در پی انتقام از خاندان بنی هاشم و خصوصاً فرزندان حضرت علی علیه السلام و شیعیان آن حضرت برآمدند. در زمان بنی امیه با حاکمانی همچون عبدالملک و فرمانروایانی چون حجاج بن یوسف ثقفی حاکم عراق، مهلب حاکم خراسان و هشام بن ابراهیم حاکم مدینه61 و در زمان بنیعباس با حاکمانی چون هارونالرشید، شیعیان در تنگناهای فراوان و مورد کشتار وسیع قرار گرفتند.
مسعودی در مروج الذهب میگوید: در زمان حکومت حجاج، یکصد و بیست هزار نفر به دست دژخیمان او در زیر شکنجهها کشته شدند و هنگام مرگش در زندانها و سیاهچالهای او پنجاه هزار مرد و سی هزار زن زندانی بودند.62
لذا ائمّه معصومین علیهم السلام که موقعیت را برای قیام مناسب نمیدیدند، برای حفظ جان خود، نزدیکان، شیعیان و محبّان به آنان دعاهایی را تعلیم میدادند که از تعدّی ظالمین در امان باشند و از دید فرمانروایان ستمپیشه به دور بمانند و یا خود به نیابت از شیعیان و محبّانشان، این دعاها را میخواندند و از خدا میخواستند همانگونه که پیامبرش را از تعدّی و نگاه ظالمین به دور کرد و بین او و کسانی که به قیامت ایمان نداشتند، حجاب قرار داد، شیعیان را از چشم ظالمان به دور دارد63.
به آن دسته نیایشها، « دعاهای احتجاب » گفته میشود. از حضرت جوادالائمّه علیه السلام منقول است که آن حضرت این دعا را زیاد میخواندند: اَلْخالِقُ اَعْظَمُ مِنَ الْمخْلُوقینَ، و الرَّازِقُ اَبْسَطُ یداً منَ المَرْزُوقینَ، وَ نارُ اللّهِ المُؤْصَدَهُْْ فی عَمَدٍ مُمَدَّدَهٍْْ، تَکیدُ اَفْئِدَهَْْ الْمَرَدَهِْْ و تَرُدُّ کیدَ الحَسَدَهِْْ بالاَقْسامِ بِالاَحْکامِ بِاللَّوْحِ الَمحْفُوظِ و الحِجابِ المَضْروبِ بعَرْشِ رَبِّنا العَظیمِ. اِحْتَجَبْتُ و اسْتَتَرْتُ و استَجَرْتُ و اعْتَصَمْتُ و تَحَصَّنْتُ بِالم و بَکهیعص و بِطه و بطسم و بِحم و بحمعسق و ن و بطسین و بِق و القرآن الَمجیدِ و اِنَّهُ لَقَسَمٌ لَوْ تَعْلَمونَ عَظیمٌ و الله وَلِیی و نِعْمَ الوَکیلُ.64
آفریدگار بزرگترازتمام آفریدهشدگان و (خداوند) روزیدهنده، بخشندهتر از تمام روزیخوران است، آتش شعلهور الهی قلبهای ( شیطانهای) رانده شده را برمیگرداند. همانا به وسیله قِسمتها، حکمها، روح محفوظ و پوششهای استوارِ عرش پروردگار، حیله حسودان باز میگردد. من با تمسّک به الم، کهیعص، طه، طسم، حم، حمعسق، ن، طسین، و با تمسّک (به آیه) ق و القرآن المجید که قَسمی است بسیار عظیم در پوشش و استتار (از شرّ ظالمین) قرار دارم و به خداوند پناهنده شده و به او چنگ زدهام که خدا سرپرست و بهترین نگهبان است.
همچنین آن بزرگان معصوم، به برخی از این ستمدیدگان که از ظلم حاکمان به تنگ آمده بودند و خوف ضررهای جانی و مالی فراوان بر آنان میرفت، دعاهایی را تعلیم میدادند که همیشه بر لبانشان تکرار نموده و یا آن را نگاشته و نزد خود نگاه دارند، یا در وقت حضور ظالمی بخوانند. به این دسته از نوشتهها و نیایشها « دعاهای احتراز » گفته میشود.
در تاریخ آمده، منصور با خشم فراوان امام صادق علیه السلام را احضار کرد. ولی وقتی امام به مجلس او آمدند، او آرام گرفت و با آرامش و تکریم با امام رو به رو شد. شخصی از امام صادق علیه السلام سؤال کرد: هنگام ورود به مجلس منصور لبان مبارکتان حرکت میکرد. چه خواندید که منصور را آرام کرد؟ امام فرمودند: سوره قدر را خواندم و گفتم: یا الله، یا الله یا الله، یا الله یا الله یا الله یا الله إِنِّی أَتَشَفَّعُ إِلَیکَ بِمُحَمَّدٍ ص مِنْ أَنْ تُقَلِّبَهُ لِی.65
ای خدا، من به محمّد و خاندانش که بر آنان درود باد، نزد تو پناه جسته و شفاعت میطلبم که افکار و رفتار این مرد را نسبت به من تغییر دهی! علّامه مجلسی در کتاب « بحار الانوار » بابهایی را به این دعاها اختصاص داده و دعاهای هر یک از معصومین را در باب احتجاب و دور ماندن از دید ظالمین و احتراز و مصون ماندن از ستمکاران بیان میکند.66
پاورقیها:
57. الدعاء، طبرانی، ص330.
58. صحیفه جامعه، دعای155.
59. رک: بحار الانوار، ج 44، ص71، دعای امام حسن(ع)؛ بحار الانوار، ج 48، ص215، دعای امام کاظم(ع).
60. مروج الذهب، ج 3، ص91.
61. همان، ص166.
62. اشاره به آیه 45 سوره اسراء.
63. بحار الانوار، ج 94، ص376.
64. همان، ص281.
65. همان، ص208 ـ 371 باب احراز النبی و الائمّة و عوذاتهم و ادعیتهم و ص372 ـ 406، باب الاحتجاجات المرویه عن الرسول و الائمّهْْ.
66. صحیفه سجّادیه، دعای 27، بندهای 13 و 14.
ارسال شده در پنج شنبه 90/12/25 ساعت 11:44 ص نویسنده : ایمان احمدی
یکی دیگر از روشهای حضرات معصومین علیهم السلام تعلیم دعا به مبارزان و مجاهدانی بوده که راهی میادین نبرد بودهاند. با کنکاشی کوتاه میتوان روایاتی را یافت که حاوی مضامین بلند و عرفانی است که به عنوان رهتوشه مبارزان، تقدیم آنان میشده.