آیا زمینه های وقایع سخت قبل از ظهور از مرز اردن وسوریه فراهم می آید؟!در حالی که مردم اردن از فقر نسبی رنج می برند و خدمات درمانی به بهانه های مختلف به اردنی ها ارائه نمی شود حضور دهها هزار نفر لیبیایی در اردن سوالاتی را به ذهن متبادر می سازد که شاید پاسخ به این سوالات بتواند معمای حضور مشکوک لیبیایی ها در اردن را آشکار سازد.

از چند هفته قبل، شهروندان لیبیایی حضوری چشمگیر در اردن دارند شاید دهها هزار  نفر به بهانه درمان در خیابانهای اردن پرسه می زنند و این باعث شده که تمامی بیمارستانها ، درمانگاهها ، هتلها و حتی هتل آیارتمانها پر از افرادی باشد که به ظاهر مریض هستند و به بهانه معالجه به رزرو اتاق می پردازند. همین امر  باعث شده که شهروندان اردنی از کمترین خدمات درمانی در کشور خود رنج ببرند و احیانا بیمارستانی مناسب برای درمان خود نیابند. این روزها مسافران عادی در اردن به سختی می توانند هتل رزرو کنند . لیبیایی ها اکثرا در 3 منطقه کلیدی اردن  یعنی غرب امان ،منطقه  عبدون و شهر اربد در شمال اردن کشور سکونت داده شده اند.

آیا دولت اردن بدنبال این هست که به همگان اثبات کند خدمات پزشکی اردن در عالم بی نظیر است و هزینه درمان در این کشور به مراتب کمتر از کشورهای دیگر می باشد ؟

در حالی که مردم اردن از فقر نسبی رنج می برند و خدمات درمانی به بهانه های مختلف به اردنی ها ارائه نمی شود حضور دهها هزار نفر لیبیایی در اردن سوالاتی را به ذهن متبادر می سازد که شاید  پاسخ به این سوالات بتواند معمای حضور مشکوک لیبیایی ها در اردن را آشکار سازد

در مقاله پیش رو  نویسنده بر آن است تا فضای موجود در منطقه را به صورت واقع بینانه ترسیم کند فلذا برای صحت وسقم مطالب این مقاله ، خوانندگان محترم می توانند با مراجعه به آمار و مصاحبه های مسئولان اردنی مثل وزیر بهداشت و درمان و پرونده های موجود در خصوص آمار فساد آسیب دیدگان لیبیایی به حقایقی دست یابند



در این نوشته حضور جنگجویان لیبی در اردن را در سه بعد بحث و بررسی می شود .

بعد اول: آیا کشورهای عضو ناتو که به لیبی حمله کردند و قذافی را سرنگون کردند ، دوست و همپیمان لیبی نبودند چرا امروز حاضر نیستند فجایع باقی مانده جنگ خانمانسوزی را که خود دامنه آن را شعله ور ساختند را بپذیرند؟ چرا کشوری کوچک مثلی اردن که توان سرویس دهی به شهروندان خود را ندارد و هزینه درمان و دارو در آن نیز بسیار بالاست آسیب دیدگان این جنگ را با آغوش باز می پذیرد و علاوه بر اینکه هزینه درمان از آنها اخذ نمی نماید ، هزینه های گزافی نیز برای آنان پرداخت میکند؟ چرا همین زخمیها به بیمارستانهای قطر، ترکیه، کویت وعربستان راهی نمی شوند و ترجیح می دهند به اردن بیایند در حالیکه اردن کشوری فقیر و متکی به کمکهای مالی غربی و کشورهای عربی خلیج فارس است و الان قریب یکسال است که مردم اردن نیز مثل مردم دیگر کشورهای عربی به دنبال رهایی از فقر و گرانی و فساد سیستم حاکم بر کشور خود هستند . در عین حال که حکومت چنین وانمود می کند که در اردن اتفاقی نیفتاده با این وجود مردم هر هفته با تظاهرات خیابانی و با شعار اصلاح به دنبال رهایی از فقر و گرانی و زندگی مشقت آوری هستند که عرصه را روز به روز بر آنها تنگ تر کرده است .

اگر چنین نیست پس حکومت اردن ،خودسوزی برخی شهروندان را چگونه توجیه می کند؟
طبق آمار و گزارشات مردمی، شهروندان اردنی متوجه این نکته شدند به جای زخمیان لیبییایی حوالی 18000 هزار انسان سالم ( از گردانهای طرابلس به فرماندهی عبدالحکیم بلحاج) در خیابانهای اردن پرسه میزنند که خود را همراهان آسیب دیدگان جنگی معرفی می کنند ولی نیت باطنی آنان جهاد برای آزادسازی سوریه می باشد و با توجه به وجود برخی اخبار و مصاحبه ای که با احمد الجازوی یکی از انقلابیون لیبیایی که در اردن انجام شده ، وی به صراحت به حضور لیبیاییها در اردن تاکید کرده و اشاره نموده که هر یک آسیب دیدگان در ترکیه ماهانه 1000 یورو می گیرند و در اردن 1200 دلار که اخیرا به 800 دلار کاهش یافته است  و هر یک از آنان 1500 دلار عیدی می گیرند و در صورت بازگشت به لیبی مبلغ 2000 هزار دینار به آنان داده می شود . در کجای عالم دولت میزبان به زخمیان یک کشور دیگر میلیونها دلار در ماه پرداخت میکند اگر اردن توانایی پرداخت را دارد چرا همواره کمبود بودجه داشته و دارد و دست به دامن عربستان، قطر، اروپا و آمریکاست آیا همین کشورها بخصوص قطر هزینه 43000 هزار افراد حاضر لیبیایی که عملا 18000 نفر آنان از مجربترین مبارزان و جنگجویان لیییایی هستند را پرداخت نمی کند و این درحالی است که باقی افراد نیز به اسم خانواده های لیبیایی های مجروح در  در اردن حضور دارند.

بعد دوم: اما از سویی دیگر برخی اطلاعات درز یافته در رسانه ها حاکی از این است که اخیرا نماینده دستگاههای اطلاعاتی برخی کشورها مثل ترکیه، قطر، عربستان آمریکا و اروپا با حضور فیزیکی در اردن به دنبال ساماندهی و آموزش نیروهای موجود هستند برای مثال  هتل مرمره واقع در خیابان مکه در منطقه رابیه به اتاق عملیات اداره اطلاعات ترکیه تبدیل شده است و محل دیدار انقلابیون لیبی با دستگاه اطلاعاتی ترکیه برای آماده سازی نیروها جهت حمله به سوریه از طریق منطقه حایل بین دو کشور (سوریه و اردن) می باشد و دستگاه اطلاعاتی اردن با اشراف کامل، تمام تحولات را رصد کرده و از برخی اتفاقات چشم پوشی می کند برای نمونه می توان به عملیات قاچاق  50 تن اسلحه اسراییلی به مبلغ آن 650 میلیون دلار اشاره کرد که این محموله به فرودگاه اربیل کردستان انتقال داده شده و مبلغ این محموله از سوی کشور قطر به شرکت رافاییل(شرکت صنایع نظامی اسراییل) پرداخت شده بود . این محموله شامل انواع خمپاره ها و بمبهای ضد نفربر و قناصه ها و تجهیزات دفاع شخصی و دستگاههایی ارتباطی بسیار پیشرفته و... می شود، با این وجود دیدار ولید جنبلاط از قطر، کردستان عراق و ترکیه و دیدار سمیر جعجع  از اربیل در تاریخ 12 ژانویه ارتباط مستقیم  به این قضیه داشته و کشور قطر بدنبال ارسال محموله خریداری شده از اسراییل از طریق فرودگاه اربیل کردستان به شمال لبنان و از آنجا بعد به منطقه ریف دمشق و حمص می باشد تا بتواند معارضین مسلح سوری را تغذیه کند بخصوص اینکه  نیروهای نظامی لبنان اخیرا در منطقه وادی خالد (منطقه مرزی) انتشار یافته اند و ولید جنبلاط با رایزنی بدنبال ارسال محموله از طریق کردستان به معارضین مسلح در منطقه ادلب سوریه به جای حمص و ریف دمشق از طریق اراضی ترکیه با نظارت سرهنگ وسام الحسن بود و اخیرا هم یکی از مسئولان امنیتی خود  به نام هشام انیس ناصر را برای رایزنی به اردن گسیل  داشته بود که البته بسیار سود بخش بوده است. این اخبار از سوی مرکز اطلاعاتی استراتفورد در واشگتن نشت یافته است و حاکی از آن است که این محموله از طریق بندر قونیه ترکیه به زحله در منطقه بقاع لبنان انتقال داده می شود و از طریق منطقه دیر عشایر، عرسال و القاع قاچاق خواهد شد.  و از سویی اخیرا وزیر دفاع آمریکا  نیز اعلام کرد که در دیدار خود با رییس ستاد مشترک اردن سرلشگر محمد زبن به پایبندی اردن به تعهدات مشارکت نظامی با آمریکاییها تاکید کرده است.

بعد سوم: اخیرا اخبار انتشار یافته مبنی بر استقرار موشکهای پاتریوت در مرز شمالی اردن با سوریه برای  ممانعت از پرتاب موشکها از سوی سوریه به اسراییل، راکان المجالی وزیر رسانه ای اردن بر آن داشت تا در مقابل رسانه ها این خبر را بخشی از جنگ سرد تلقی کرده و جنجالی بخواند در حالیکه مساحتی به وسعت 30 کیلومتر و به عمق 10 کیلومتر در منطقه مرزی(رمثا ) به عنوان منطقه حایل اعلام شده و کسی حق ورود به این منطقه را ندارد و گفته می شود دولت اردن با برپایی اردوگاههایی در این منطقه بدنبال 2 هدف مهم است: هدف اول: حضور و اسکان مبارزان و انقلابیون لیبیایی در آنجا برای حمله به سوریه.

هدف دوم را می توان از دیدار ویژه آن ماری لیزان (رییس سابق مجلس سنا بلژیک) و وزیر خارجه سابق امور اروپا در پاریس برداشت کرد. محتوای این حاکی از ان بوده که کشورهای اروپایی و آمریکا با رد پذیرش زباله های انسانی منافقین خلق در اردوگاه اشرف به فکر انتقال آنان به منطقه مرزی اردن و سوریه هستند در هر صورت باید پذیرفت که اردن در این راستا به صراحت عمل ننموده و بدنبال فرافکنی در عرصه های مختلف از طریق هم پیمانان اروپایی و آمریکایی خود می باشد و مصلحت اسراییل و دولتهای حامی آن رژیم منحوس مثل قطر،عربستان و کویت را به مصلحت عرب و فلسطینیها ترجیح می دهد و شعار کشاندن فلسطینیها به پای میز مذاکرات صلح نیز شعاری بیش نبوده و اهدافی جز تامین خواسته های اسراییل، آمریکا و اروپا نمی باشد و در این رهگذر اردن  حلقه گروههای مقاومت را  بواسطه هم پیمانان غربی و اسراییلی خود تنگتر ساخته  و با میزبانی خالد مشعل بهدنبال استقبال از گروههای مقاومت در خاک اردن نبوده ، بلکه بهدنبال تخریب چهره مقاومت و مساعدت در رسیدن به اهداف اسراییل یعنی کنار گذاشتن اسلحه از سوی گروههای مقاومت بوده و می خواهد به هر نحوی مانعی برای آزاد سازی قدس شریف و فلسطین باشد.