.

حدیث تصادفی

حدیث تصادفی

سفارش تبلیغ
صبا ویژن
بادصبا
درباره ما
منوی اصلی
مطالب پیشین
لینک دوستان

ویرایش
دانشنامه عاشورا
دانشنامه عاشورا
آمار وبلاگ
  • بازدید امروز : 739
  • بازدید دیروز : 2320
  • کل بازدید : 1505754
  • تعداد کل یاد داشت ها : 6770
  • آخرین بازدید : 103/9/3    ساعت : 4:21 ص
جستجو

وصیت شهدا
وصیت شهدا
آرشیو مطالب
لوگوی دوستان
کاربردی
ابر برچسب ها
ارسال شده در دوشنبه 90/12/8 ساعت 7:44 ص نویسنده : ایمان احمدی

  عازم کرمانشاه بودم. ساعت پرواز 5:50 و ساعت رسیدن به مقصد 7 صبح اعلام شده بود. ساعت پرواز مقارن بود با اذان صبح و طبیعتا باید بین نماز اول وقت و پرواز یکی را انتخاب می کردم. قبل از پرواز نشستم و با توجه به جهت حرکت هواپیما، سوی قبله را پیدا کردم و تصمیم گرفتم در هواپیما نماز بخوانم. سوار شدیم. پس از برخاستن هواپیما و ثابت شدن مسیر، شخصی که کنار من نشسته بود پیش دستی کرد و مهماندار را صدا کرد: "من کجا میتونم نماز بخونم؟"
نگاهی به آن شخص کردم و صادقانه بگویم، بر اساس ظاهر اگر می خواستم قضاوت کنم، فکر نمی کردم ایشان چنین درخواستی بکند. مهماندار پاسخ داد: "جا برای نماز نداریم". خیلی تعجب کردم. یاد تجربه پروازهای خارجی و خطوط هوایی بیگانه افتادم که چطور محیط را برایم فراهم کردند و زیرانداز آوردند و ... . به هر حال مکالمه مهماندار و مهمان ادامه داشت و کار به سرمهماندار کشید و ... نهایتا پاسخ همانی بود که بود: "جا برای نماز نداریم". من البته با توجه به اختلاف افق و بر اساس محاسبات اولیه فکر می کردم می توانم نماز را آخر وقت و با عجله در کرمانشاه بخوانم؛ ولی حقیقتا نگران موقعیتی بودم که نتوانیم به موقع برسیم.
خوشبختانه محاسباتم درست بود و بدون تاخیر رسیدیم. به آن شخصی که کنار من نشسته بود گفتم:"الحمدلله می توانیم نمازمان را در نمازخانه فرودگاه کرمانشاه بخوانیم" و او پاسخ داد: "من همین جا روی صندلی خواندم".  البته بر اساس دانش دینی من نماز آن فرد به قاعده احکام شرعی نبود. این ایراد به ایشان وارد است که حکم شرعی را نیاموخته بود و ولی آیا به هواپیمایی جمهوری "اسلامی" نباید خرده گرفت؟ اگر هواپیما با تاخیر بر می خاست و یا با تاخیر می نشست، گناه بی نمازی ما با چه کسی بود؟
2-    یادم می آید در پیام مقام معظم رهبری به اجلاس نماز در سال 1376 آمده بود:"برنامه ریزان حرکت رسانه‌های سفری مانند قطار و هواپیما و غیر آن، حفظ وقت و امکان نماز مسافران را در برنامه‌ریز‌ها در نظر بگیرند."
3-    هفته پیش مسابقه دربی پایتخت ساعت مسابقه 6 عصر بود. اذان مغرب هم همین حدود است. در بین فوتبال دوستان ما برخی مقید به نماز اول وقت هستند. آنها باید بین نماز اول وقت و مسابقه اول وقت یکی را انتخاب می کردند. گروهی از هم وطنان ما کاهل نمازند. اگر مقدمات نماز فراهم باشد می خوانند و الا ... . گناه بی نمازی آنان با کیست؟
وقتی برای "ارشاد اسلامی" مردم آن همه احساس مسئولیت شده که یک وزارتخانه به این نام تاسیس شده است، این کوتاهی های افراد مسئول را چگونه باید توجیه و تفسیر کرد؟
4-    در همان پیام مبارک و در فرازی دیگر آمده بود: "مسئولان ورزش کشور، محیط ورزش را با یادآوری و اقامه نماز روح بخشند و در تعیین وقت مسابقات ورزشی، ساعت نماز را فارغ و زمین و زمان را آماده برگزاری نماز کنند."
5-    یاد آخرین نماز جمعه تهران با حضور رهبر انقلاب افتادم. آنجا که رهبری فرمودند: "  یکى دیگر از ضعفهاى ما این است که ما به موازات علم، به موازات پیشرفتهاى علمى، پیشرفت اخلاقى و تزکیه‌ى اخلاقى و نفسى پیدا نکرده‌ایم؛ این عقب‌ماندگى است. البته امروز در مقایسه‌ى با قبل از انقلاب، بمراتب و مراتب بهتر است - در این هیچ شکى نیست - اما باید پیشرفت میکردیم. در علم پیشرفت کردیم، در سیاست پیشرفت کردیم؛ باید در معنویت و در تزکیه‌ى نفس هم پیشرفت میکردیم. در قرآن هر جا تزکیه و تعلیم از زبان پروردگار است، تزکیه مقدم است بر تعلیم؛ آن هم تعلیم کتاب و حکمت - «یزکّیهم و یعلّمهم الکتاب و الحکمة» - فقط یک جا از زبان حضرت ابراهیم، تعلیم مقدم است. بنابراین ما از تزکیه‌ى اخلاقى و نفسى غفلت کردیم."
6-    رهبری در جای دیگر و در دیدار جوانان فرموده اند: "بعد از ترک گناه، انجام واجبات، و از همه‌ى واجبات مهمتر، نماز است. «و اعلم انّ کلّ شى‌ء من عملک تبع لصلاتک»؛ همه‌ى کار انسان تابع نماز است. نماز را به وقت بخوانید، با توجه و با حضور قلب بخوانید. حضور قلب یعنى بدانید که دارید با یکى حرف میزنید؛ بدانید یک مخاطبى دارید که دارید با او حرف میزنید. این حالت را اگر در خودتان تمرین کردید، اگر توانستید این تمرکز را ایجاد کنید، تا آخر عمر این براى شما میماند... من اگر بخواهم به بچه‌هاى صلبى و نسبىِ خودم بهترین سفارشها را بکنم، همینى که به شما عرض کردم، به آنها خواهم گفت."
7-    برای جبران ضعف های نظام باید از یک جا شروع کرد. چه بهتر که اول "ستون خیمه" را ترمیم کنیم و بعد به نقش ایوان بپردازیم. از متصدیان فرهنگی ادارات و وزارتخانه ها و نهاد های نمایندگی خواهش می کنم به جای اینکه عبارت های نقل شده از رهبری را روی بنر و بیلبورد چاپ کنند و زیر آن هم اسم و آرم نهاد خود را درج کنند، به تقویت ستون خیمه و اصلاح برنامه ها و ساعت جلسات و مسابقات و ... بپردازند.
عزیزان! 14  سال از آن پیام درخشان می گذرد. 14 سال یعنی حدود نیمی از عمر انقلاب!




مطلب بعدی : « عبادت خالصانه »       


پیامهای عمومی ارسال شده

+ بسمه تعالی میلا باسعادت کریمه اهلبیت حضرت فاطمه معصومه برتمام محبین اهلبیت مبارک باد التماس دعا