ظهور جریان انحراف در ساختار قدرت یکی از ویژگی های این دوره است.هدف اصلی این جریان استمرار حضور و توسعه آن در حاکمیت و تحمیل مطالبات خود به نظام است.این جریان مختصات فکری ویژه ای که داردبه لحاظ رویکرد نظری گفتمان و اهداف، با جریان فتنه هم پوشانی دارد، مهم ترین چالش پیش رو...
مقدمه
مسئله «انتخابات نهم مجلس» یکی از مهم ترین و حساس ترین انتخابات در سی دوره انتخابات جمهوری اسلامی است.با نگاهی به شرایط داخلی و توجه به عبور کشور از شرایط فتنه و به هم ریختن آرایش های سابق و صورت بندی جدید در جریان های سیاسی کشور، موج فزاینده بیداری اسلامی در کشورهای منطقه و همزمان تشدید مخاصمه نظام سلطه با دل بستن به مهار داخلی انقلاب اسلامی از طریق نافرمانی مدنی در انتخابات و وجود کانون های قدرت و ثروت در تأثیرگذاری بر روند انتخابات، همگی انتخابات نهم را برای نظام جمهوری اسلامی و دشمنان آن در دایره اهمیت و حساسیت مضاعف قرار داده است.در آستانه انتخابات نهم مجلس، این مقاله در صدد بررسی تحلیل وضعیت ابعاد گوناگون این انتخابات است.نگارنده، ضمن تبیین حساسیت ها و چالش های انتخابات نهم، به بازیگران انتخابات در چند اردوگاه سیاسی تأکید کرده است.
گفتار اول: حساسیت ها و چالش های انتخابات
در نظام مردم سالاری دینی، انتخابات مهم ترین مکانیسم حضور و مشارکت نهادینه شده مردم در عرصه تصمیم گیری و تعیین مسئولان نظام جمهوری اسلامی است.در این عرصه انتخابات 12 اسفند 1390 به عنوان سی وامین انتخابات از مهم ترین انتخابات پس از پیروزی انقلاب اسلامی محسوب می شود.اهمیت انتخابات نهم از دو منظر: حساسیت ها و چالش ها مورد توجه است.
الف) حساسیت های انتخابات نهم: انتخابات نهمین دوره مجلس شورای اسلامی در مقایسه با دوره های گذشته از حساسیت های خاصی برخوردار است و شرایط و اقتضائات کشور دارای تفاوت های قابل ملاحظه ای با مقاطع گذشته می باشد که مهم ترین حساسیت ها و وجوه اهمیت این انتخابات عبارتند از:
1- اولین و مهم ترین رویداد سیاسی و رقابتی کشور پس از وقایع تلخ و فتنه پرآشوب سال 88 و محک خوردن میزان مشارکت سیاسی مردم پس از مشارکت کم نظیر و خیره کننده 85 درصدی و 40 میلیونی مردم ایران در انتخابات دهم ریاست جمهوری است؛ از سوی دیگر فضای پیش رو و قبل از انتخابات مجلس نهم فضایی همراه با ابهام، پیچیدگی و دارای نوعی عدم انسجام بین جناح های مختلف سیاسی و به نوعی می توان گفت فضای عدم تکرار آرایش های قبلی جریانات سیاسی است که به صراحت نمی توان آرایش جریانات سیاسی را قبل از انتخابات مجلس نهم پیش بینی و مهندسی آن را ترسیم کرد.به نظر می رسد، در انتخابات مجلس نهم رقابت ها در مقایسه با سایر دوره ها پیچیده تر و چندوجهی است.
2- تغییر محسوس در آرایش سیاسی جریان ها و فعالان سیاسی کشور: حذف سران و اصحاب فتنه موجب می شود تا علی رغم تحریم و یا مشارکت مشروط برخی چهره های اصلاح طلب با رویکرد اعتدال و نقد برخی افراط گری ها در جریان فتنه 88 از شهرستان ها وارد رقابت انتخاباتی شوند و بدین وسیله با عبور از فیلتر شورای نگهبان و حساسیت زدایی از نیروهای انقلابی بتوانند فراکسیون اقلیت قدرتمند در مجلس نهم تشکیل دهند و به احیای مجدد جریان اصلاحات و بازگشت تدریجی آنان به قدرت و ترمیم چهره این جریان بپردازند.علاوه بر آن اصولگرایان که با شکل گیری باند جریان انحرافی بخشی از ظرفیت خود را از دست داده اند خود به دو گروه اصلی با عناوین جبهه متحد و جبهه پایداری و چند گروه فرعی تقسیم شده و یک رقابت درونی دارند.
3- مترصد بودن دشمنان نظام اسلامی در ضربه زدن به انقلاب و نظام اسلامی با گسترش موج سنگین جنگ روانی و رسانه ای و توسعه جریان شبکه اجتماعی و مجازی با هدف تشدید اختلافات داخلی و بستر سازی برای دسیسه و دوقطبی کردن فضای سیاسی و نافرمانی مدنی از مهم ترین چشم اندازهای نظام سلطه و هم پیمانان داخلی و خارجی در مواجهه با نظام جمهوری اسلامی است.غرب همواره به دنبال به چالش کشیدن نظام جمهوری بوده و بر این باور است که خود انتخابات فی نفسه از ظرفیت لازم برای چالش امنیتی برخوردار است.سال 1388 نشان داد انتخابات برای غربی ها یک فرصت است و می توان با انتخابات، امنیت و مشروعیت نظام را مورد هدف قرار داد و لذا در صدد ایجاد چالش های امنیتی هستند.
4- موج بیداری اسلامی: میزان مشارکت و نیز ترکیب مجلس نهم می تواند بر موضع رسمی جمهوری اسلامی در قبال تحولات بیداری اسلامی تأثیر گذارد.در حقیقت ملت هوشمند ایران می تواند با مشارکت گسترده خود و به نمایش گذاشتن یکی از عالی ترین پایه ها و مظاهر قدرت نرم جمهوری اسلامی، «الگوی مردم سالاری دینی» و ایجاد مجلس هم تراز انقلاب را همزمان با موج فزاینده بیداری اسلامی، بار دیگر مطرح کند.
ب) چالش های انتخابات نهم: کسانی که فتنه 88 را در بستر انتخابات شکل دادند تلاش می کنند در این انتخابات نیز چالش هایی را به وجود آورند.مهمترین محورهای اقدام آنان عبارت است از:
1- برنامه ریزی شبکه اجتماعی وابسته به نظام سلطه برای بسترسازی نافرمانی مدنی خصوصاً در عرصه شبکه مجازی و شبکه های وابسته به مسیحیت تبشیری، انجمن حجتیه و...
2- تلاش در جهت طرح نظارت بین المللی بر انتخابات ایران
3- زمینه سازی برای ایجاد نارضایتی و اعتراضات مردمی در عرصه های مختلف اجتماعی سیاسی
4- تلاش برخی جریانات برای معرفی نامزدهایی با گرایشات قومی، با هدف سوء استفاده از گروه های قومی
5- ترویج روحیه و رفتار قبیله گرایی انتخاباتی
6- وجود کانون های ثروت و قدرت و تأثیرگذاری نامطلوب بر افکار عمومی در انتخابات نهم
7- راه اندازی رقابت های ناسالم انتخاباتی
8- ایجاد تنش در مناطق بحران خیز قومی در ایران با بهره گیری از برخی مسائل اجتماعی
9- تردیدافکنی و شبهه پراکنی در باره سلامت انتخابات
10- تشکیل کمیته صیانت از آرا
11- القای مجدد تقلب در انتخابات
12- ایجاد آشوب و اغتشاشات خیابانی با بهانه های واهی پس از انتخابات