.jpg)
درمیان مجموعه حوادث بعد از انتخابات سال گذشته، برخی از آنها نقطه عطف هستند و حواشی روز قدس88، یکی از آنهاست. تا قبل از روز قدس، معترضان به «نتیجه انتخابات» اعتراض داشتند اما آنها با ملاحظه نفوذ اراذل و اوباش در میان خود و انحراف جریان اعتراض از مسیر قانون، به تدریج خود را کنار کشیدند.
معترضان واقعی، به نتیجه انتخابات اعتراض داشتند اما با آتش زدن اتوبوس ها و بانکها و اموال عمومی و خصوصی و حمله به پایگاه نظامی حاوی اسلحه خانه مخالف بودند. اکثریت این معترضان، کنار رفتند و نجیبانه منتظر پاسخ سوالهایشان ماندند. سوالهایی که یا با تنبلی نهادهای مسئول خیلی کم و دیر پاسخ داده شد و یا پاسخ آنها در هیاهوی حوادث آن روزها گم شد و به گوش سوال کنندگان نرسید.
از میان انبوه معترضان در پایان تابستان گرم و تاریخی 88، اقلیتی بودند که به بهانه اعتراض به نتیجه انتخابات، علیه اساس نظام اسلامی و محکمات و آرمانهایش شعار دادند آن هم به پشتوانه و حمایت علنی و تمام عیار رسانه ها و مقامات انگلیس و آمریکا و اسرائیل... .
شعار نه غزه... نه لبنان... جانم فدای ایران که در روز قدس88 از سوی بازمانده معترضان به نتیجه انتخابات سرداده شد، اولین نشانه های یک خیانت بزرگ و آشکار در این گروه بود. آیا کسانی که عامدا و آگاهانه چنین شعاری سردادند یا دربرابر آن سکوت تایید آمیز کردند، خبر نداشتند که جمهوری اسلامی با کمک حماس و حزب الله به طور هوشمندانه مرزهای تهدید را از اطراف ایران، به اطراف اسرائیل منتقل کرده است؟ آیا آنها خبر نداشتند در تابستان 1385 که ماشین نظامی آمریکا خاک ایران را نشانه رفته و انگشت بوش روی ماشه بود، این حزب الله لبنان بود که به نیابت از ایران جنگید و خطر را از ایران دور کرد؟ آیا نمی دانستند که حزب الله و حماس اسرائیل را درون خاک خود محبوس کرده و مرزهای ایران را امن نگهداشته اند؟ آیا نمی دانستند که آمریکا و انگلیس و اسرائیل چه دل پری از سیدحسن نصرالله و رهبران حماس در غزه دارند؟
اگر رفتار دو نامزد شکست خورده انتخابات88 در رها کردن مسیر قانونی اعتراض و به خیابان کشیده هوادارانشان را با تسامح، «اشتباه» بدانیم، همراهی آنها با شعار انگلیسی - اسرائیلی نه غزه نه لبنان...؛ قطعا «خیانت» به ایران بود.
دولتهای انگلیس و اسرائیل و آمریکا از حزب الله و حماس عصبانی هستند، موسوی و کروبی را چه به به این موضوع؟ آیا آنها هم از حزب الله و حماس عصبانی بودند یا اینکه ناچار شدند به دستور حامیان خارجی موج سبز یا برای خوش آمد آنها، علیه حزب الله و حماس موضع بگیرند؟
روز قدس 1388، نقطه عطفی در حوادث پس از انتخابات پارسال بود و نشان داد مساله اقلیت باقی مانده از سبزها، 22خرداد نبود، بلکه 22 بهمن بود. آنها در روز قدس88 با شعار علیه مدافعان راهبردی و فرامرزی امنیت ایران، نشان دادند که تا چه حدخائن و وطن فروش هستند.
دونامزد شکست خورده انتخابات 88 به همراه همدستانشان دیر یا زود باید بخاطر خیانت به وطن محاکمه و مجازات شوند تا هرکسی که هوای وطن فروشی در سر داشته باشد بداند خیانت به ایران بی جواب و عقاب نخواهد بود.
