.jpg)
در جلد اول کتاب پرسش‌های شما و پاسخ‌های آیةالله بهجت، چنین می‌خوانیم که شخصی از آن پیر روشن‌ضمیر تقاضای ذکر می‌کند. حضرت آیةالله بهجت در پاسخ می‌فرمایند: "هیچ ذکری بالاتر از ذکر عملی نیست. هیچ ذکر عملی بالاتر از ترک معصیت در اعتقادات و عملیات نیست؛ و ظاهر این است که ترک معصیت به قول مطلق، بدون مراقبه دائمیه صورت نمی‌گیرد."
سپس از ایشان خواسته شد که "پس ما را موعظه کنید." آیةالله بهجت رضوان‌الله تعالی علیه فرمودند: "گفتم که الف، گفت دگر؟ گفتم هیچ؛ در خانه اگر کس است، یک حرف بس است. بارها گفته‌ام و بار دگر می‌گویم: کسی که بداند هر که خدا را یاد کند، خدا همنشین اوست، احتیاج به هیچ وعظی ندارد، می‌داند چه باید بکند و چه باید نکند. می‌داند که آنچه را که می‌داند باید انجام دهد و آنچه که نمی‌داند باید احتیاط کند."
آنان که به دنبال ذکر و موعظه‌اند، باید از این سخنان آن عارف بزرگوار بهترین ذکر و بهترین موعظه را شناخته باشند و خوشا به سعادت آنان که به کار بندند
