نیمه‌ی شعبان امسال قرار است یک اتفاق جدیدی رخ بدهد. قرار است این روز از این پس در تقویم رسمی کشور با نام روز تجلیل از سربازان گمنام امام زمان (عج) عجین شود. تیمّنا و تبرّکا.

 نمی‌دانم چنین ایده‌ای قشنگی اولین بار به ذهن کدام انسان با ذوقی خطور کرد و پیشنهاد آن را داد. اما هر چه هست این موضوعی بود که جای خالی آن واقعا در تقویم کشور احساس می‌شد. آخر ما در تقویم از روز معلم و دانش‌آموز و دانشجو و پدر و مادر داریم تا روز پاسدار و ارتش و جانباز و ... . این وسط فقط خبری از روز سربازان گمنام امام زمان (عج) خالی نبود. اشخاصی که انصافا اگر زحمت و تلاش‌شان بیشتر از سایر مشاغل نباشد یقینا کمتر از آنها نیست.

حالا دیگر از این پس مردم بزرگ ایران در روز نیمه‌ی شعبان، هم میلاد امام زمان را جشن می‌گیرند و هم تجلیل از سربازان گمنام آن حضرت را. مسلّما نامگذاری چنین روزی به این نام، کمترین «دست مریزاد» و «خسته نباشید» ما به این افراد است. افرادی که به دلیل مسائل امنیتی و اطلاعاتی نه تا به حال آنها را دیده‌ایم و نه اگر ببینیم هم آنها را خواهیم شناخت. اما یک چیز را مردم ما به خوبی می‌دانند. و آن عظمت و بزرگی این سربازان گمنام است. سربازانی که یقینا «بودن»مان در گرو «بودن»شان و «امنیت»مان در ازای به خطر افتادن «امنیت»شان است.

سربازان گمنام با دشواری‌ها و مشکلاتی روبرو هستند که حتی به مخیّله‌ی ما هم خطور نمی‌کند. از ماموریت‌های دشوار و پیچیده‌ی درون و برون مرزی تا مشکلات دوری از زندگی و کاشانه و زن و فرزند. و اینها همه میسر نمی‌شود جز داشتن یک انگیزه‌ی بالای فرا مادی و دنیایی. تحمل چنین دشواری‌ها و مشکلاتی تنها در سایه‌ی تقوا و ایمان به خدا و باور قلبی به انقلاب و آرمان‌های والای آن میسر خواهد بود.

در شرایطی که انواع و اقسام بحران‌ها کشورهای منطقه و حتی جهان را در برگرفته است و کشورهای همسایه ایران از افغانستان و پاکستان تا کشورهای حاشیه‌ی خلیج‌فارس تا عراق و ترکیه و سوریه و تا آسیای میانه با خطرات عدیده‌ای روبرو هستند، این پرسش اساسی برای بسیاری از ما به وجود می‌آید که اگر ایران بزرگ، چنین سربازان گمنامی را نداشت آیا واقعا می‌توانستیم در سایه‌سار وامنیت و آسایش به این همه دستاوردهای علمی و فرهنگی و اقتصادی و... دست یابیم؟

اگر چه به دلایل امنیتی، همه‌ی ابعاد تلاش‌ها و عملیات‌های سربازان گمنام امام زمان برای افکار عمومی قابل شناسایی نیست اما مردم این سرزمین خوب می دانند که در شرایط امروز جهان و در سه دهه گذشته که دشمنان از راه‌های مختلف، قصد ضربه زدن به انقلاب را دارند، این سربازان گمنام بوده و هستند که با تلاش‌های گسترده و عمیق و با فداکاری و از جان‌گذشتگی خود از نظام و انقلاب و کشور دفاع کرده‌اند.

مردم ایران خوب می‌دانند که سربازان گمنام امام زمان با چه پیچیدگی‌هایی در مسیر مبارزات و دفاع از دستاوردها مواجه بوده‌اند تا راه نفوذ دشمن را از هر زاویه و راهی سد کنند و اجازه ندهند که دشمنان، دستاوردهای این انقلاب را تخریب کنند.

به عبارت دیگر، به خاطر پیچیدگی کار دشمنان که در سطحی گسترده و در حوزه های مختلف، قصد نفوذ و رخنه در ارکان نظام وضربه زدن به کشور را داشتند تا مسئولان و مردم ایران را به زانو در آورند، در نتیجه عملیات سربازان گمنام نیز از پیچیدگی‌های زیادی برخوردار بوده و از تاکتیک‌های جنگی و گشت و شناسایی در جنگ و مناطق عملیاتی گرفته تا مقابله با کارهای خلاف قانون و روش هایی که دشمن در بخش فرهنگی، سیاسی و اقتصادی به کار گرفته است را شامل می شود.

این سربازان عاشق وطن و انقلاب، تلاش کرده‌اند تا ضمن حفظ آرامش مردم و جامعه، به گونه‌ای عمل کنند که ضمن مقابله با دشمن، نظم جامعه نیز حفظ شود و گاهی به آرامی و بدون تنش، مهمترین عملیات شناسایی و خنثی سازی عملیات دشمن را انجام داده‌اند، به گونه ای که حتی رسانه‌ها نیز متوجه اقدامات آنها نشده‌اند.

باور و عشق به میهن، اعتقاد به اهداف و ریشه‌های انقلاب اسلامی و ایمان به دستاوردهای نظام و اسلام، ولایتمداری و پذیرش ولایت فقیه چه در زمان امام خمینی و چه در سایه هدایت رهبر، ویژگی هایی است که نقش نیروهای اطلاعاتی و امنیتی و عملکرد سربازان گمنام امام زمان در جمهوری اسلامی را کاملا متفاوت از عملکرد نیروهای اطلاعاتی جهان نشان می دهد.

با وجود آن که بودجه نظامی و امنیتی در کشورهایی مانند آمریکا و اسرائیل و انگلیس... بسیار فراتر از بودجه‌های نظامی و اطلاعاتی در کشورهایی مانند ایران است و این کشورها انواع آموزش‌ها، دوره‌ها و تخصص‌ها را برای جاسوسی و کار اطلاعاتی طی می‌کنند اما مهمترین شاخص نیروهای اطلاعاتی و امنیتی در جمهوری اسلامی، «ایمان» و «اعتقاد» به اصولی است که سیستم‌های اطلاعاتی دشمن و کشورهای غربی، توان مقابله با آن را ندارند. زیرا در شرایط سخت و پیچیده که نیازمند صبر و استقامت و فداکاری است، این ایمان و اعتقاد به دین و نظام و ولایت است که باعث می‌شود سربازان گمنام امام زمان بسیار توانمندتر از نیروهای دشمن در صحنه حاضر شوند و در عمق نیروهای اطلاعاتی و تشکیلات دشمن نفوذ یابند.

در سیستم‌های اطلاعاتی جهان، انگیزه‌های مادی، پول و قدرت و حزب و دار و دسته، ملاک عمل و رفتار نیروهاست اما در نظام جمهوری اسلامی، سربازان گمنام برای خود یک تحلیل و اعتقاد عمیق به باورهای دینی و اسلامی و رهبر و میهن خود دارند که در خاک دشمن، در داخل کشور، در کشورهای خارجی و خلاصه در هر شرایطی به یاری آنها می شتابد و باعث می شود که همواره با تمام توان و همت خود به انجام وظیفه و عشق به میهن اقدام کنند.

همین شرایط، دژی نفوذناپذیر از نیروهای اطلاعاتی ایران ایجاد کرده و هر گونه انحراف و فساد بلافاصله شناسایی و متلاشی می شود و جالب این است که رفتار و تعهد واز جان گذشتگی سربازان گمنام به حدی است که در عمق نیروهای اطلاعاتی موساد، مخالفان نظام و دشمن نفوذ می کنند و دستاوردهای بزرگی برای کشور به ارمغان می آورند.

سربازان گمنام، به خاطر تعلقات دینی و انسانی خود، جان خود را به اسلام و انقلاب ومردم هدیه می دهند اما از لطمه خوردن و صدمه دیدن انسان ها و هموطنان خود جلوگیری می کنند و در شرایط سخت، حاضرند جان خود را به خطر بیندازند اما از جان و مال و آبروی مردم حفاظت کنند و از این که اطلاعات زندگی خصوصی مردم منتشر شود به شدت پرهیز می کنند و آبروی مسلمانان و هموطنان و حتی ضد انقلاب و دشمن را به رسم مسلمانی و حفظ حرمت انسان ها، حفاظت می کنند.

تفاوت روش و اخلاق سربازان گمنام امام زمان در ایران با روش های نیروها و نهادهای امنیتی اسرائیل و آمریکا و... باعث شده که در شرایطی که رقابت و مقایسه بین این نیروها مطرح می شود نیروهای اطلاعاتی جمهوری اسلامی با وجود امکانات کم و شرایط سخت، به مراتب تواناتر و کارآمدتر و باهوش‌تر به نظر برسند و این موضوع، تعجب سرویس های اطلاعاتی خارجی را موجب شده و آنها از خود می پرسند که جمهوری اسلامی در سه دهه گذشته و با وجود مشکلات جنگ و فراز و نشیب های سیاسی، چگونه نیروهایی تا این حد وفادار و متعهد واخلاق مند و کارآمد ایجاد کرده است؟

دلیل این اختلاف ها، این است که سربازان گمنام امام زمان برای اعتقاد و باور خود تلاش می کنند و تنها به معیارهای مادی مانند حقوق و قدرت و امکانات دیگر توجه ندارند و یا متاثر از نوع آموزش هایی که دیده‌اند عمل نمی‌کنند بلکه دفاع از حقوق ملت ایران و اهداف نظام و انقلاب و اسلام و رابطه مرید و مرادی با رهبر و ولایتمداری آنان است که باعث می شود تا کارآمد و زبده و با هوش به نظر برسند.

از همین روی بود که رهبر انقلاب چندی پیش از چنین مجموعه‌ای بازدید کرده و این نکته را بر همگان تلویحا فهماندند که این وجود این افراد آن قدر اهمیت دارد که برای دیدن دستاوردهای آنان ? ساعت وقت صرف شود. رهبر انقلاب در این دیدار از ? عنصر اساسی برای مجموعه‌ی وزارت اطلاعات نام بردند: «حفظ انسجام در وزارت اطلاعات»، «لزوم نگاه فراجناحی و فراگروهی»، «حساسیت در قبال نفوذ دشمن و جریانات معیوب فکری و سیاسی» و «استفاده از تجارب نیروهای مجرب».

قبلا هم عرض شد که وزارت اطلاعات مظلوم است. اما در اوج مظلومیت، اقتدار دارد. و این اقتدارش را در این ?? ماه بعد از جریان فتنه نشان داد. آن‌گاه که باند جنایتکار «جند الشیطان» و سردسته‌ی آنان، «عبدالمالک ریگی» را شناسایی و دستگیر کرد و این ریگ اضافی را به دور انداخت. و آن‌گاه که عاملان ترور دانشمندان هسته‌ای و ارتباطات امنیتی و بسیار پیچیده‌ی آنان با سازمان‌های جاسوسی «سیا» و «موساد» و «ام آی ?» کشف کرد. و آن هنگام که پرده از طرح‌های شوم «اصحاب فتنه» برانداخت و عاملان و مسببان و پیاده‌نظام‌های داخلی و خارجی آنان را شناسایی کرد. و خلاصه آن‌که در اقتدار وزارت اطلاعات همین بس که هنوز سازمان‌های بزرگ جاسوسی دنیا در کف عملیات‌های اطلاعاتی- امنیتی آن مانده‌اند و انگشت حیرت به دهان گرفته‌اند.

آری، آن‌گاه که «ایمان» رمز بقای سازمان باشد و اسم‌ها و منصب‌ها و پست‌ها، مورد توجه نیست، «مؤمن»، مقتدر می‌شود و پیروز. و چه زیبا گفت آقا: «وزارت اطلاعات به همت نیروهای با ایمان، متعهد، متخصص، دلسوز و انقلابی خدمات بزرگی برای انقلاب انجام داده است و اکنون پایگاه عظیم مبارزه و جهاد در عرصه‌ی جنگ اطلاعاتی در دنیای امروز است.»