.jpg)
وحید یامین پور استاد دانشگاه و مجری سابق صدا و سیما در مطلبی در وبلاگش ضمن انتقاد به سریالهای نوروزی صدا و سیما پیرامون سریال پایتخت که از شبکه اول پخش می شد نوشت: «پایتخت»، برخلاف بسیاری دیگر از سریال های خانوادگی مولفه های برتری در معرفی زیبایی های خانواده ی ایرانی دارد و در مقابل درام های اعصاب خورد کن ایرانی که پر است از غرولندهای خاله زنکی، گرم و دوست داشتنی است. به این فکر کن که لابلای مجموعه های پر از توهین و لودگی که به نام طنز به خورد ملت داده می شود، صحنه ای را می بینی که پسری با عشق پاهای پدر پیر و پر از دردسرش را می شورد یا از اینکه دخترها و همسرش خواب راحتی دارند پر از نشاط و آرامش می شود... این همان حسی است که هنر متعهد است تا به مخاطبانش منتقل کند.
به گزارش صراط نیوز یامین پور در ادامه یادداشتش نوشت: تصویر سازی نامناسب از متدینین یکی از نکاتی است که اتفاقا مورد تذکر جدی منشور برنامه سازی در صدا و سیما بوده است. با این وجود توهین به چادر و یا مردان دارای محاسن بارها و بارها در سریال ها و تله فیلم های ایرانی رخ داده است. چادری ها یا ریشوها در قاب رسانه ملی یا به شغل های پایین دستی و حاشیه ای مشغولند، یا آرایش آدم های دسته چندم و عقب افتاده از زمانه است یا مخصوص دوران بیچارگی و فلاکت است و یا سالخوردگان و از پا افتادگان.
این بار و در سریال «پایتخت» نوبت تمسخر نمازخوان ها بود. اینبار هم که سیروس مقدم می خواست حرفی از نماز در سریالش باشد آنرا به پیرمردی حواس پرت، عقب افتاده و بدریخت نسبت داد. پدر قصه پایتخت تنها کسی بود که نگران قضا شدن نمازش بود و دیگران همواره از اینکه او باید نمازش را در بدترین وضعیت می خواند کلافه بودند. «بابا پنجعلی» پیرمردی مبتلا به آلزایمر بود که دو نگرانی بیشتر نداشت: اول اینکه ناهار نخورده است و دوم اینکه نماز نخوانده است! نمازخواندن این شخصیت پرت از مرحله همیشه مایه دردسر بود و بطور آشکاری خلاف جریان جاری قصه به نمایش در میآمد.
در این سریال هم در ادامه مجموعه های تلویزیونی و تله فیلم های محصول سیما فیلم، نماز خصلتی مربوط به گذشتگان است و حداکثر ممکن است دعای پس از آن در مواردی برای فرزندان یا نوه های جوان تر این از دنیا عقب افتاده ها، به درد بخورد.
