عوامل مهم پیروزی و حفظ واستمرار انقلاب اسلامی، مکتب ،رهبری و وحدت بوده است که به عنوان ارکان نظام اسلامی نام برده می شود. هر کدام از این عوامل در ایجاد، حفظ و تداوم انقلاب، نقش محوری و تعیین کننده داشته اند؛ به همین دلیل درطول سی ویک سال گذشته تهاجمات دشمن عمدتا بر این سه رکن استوار بوده است. وحدت حول محور مکتب و رهبری دوام پیدا می کند. اصولا اعتقاد مردم مسلمان به مکتب اسلام بوده است که هر گاه احساس خطر کرده اند بر اساس تکلیف اسلامی با حضور میلیونی خود در میدان مقابله با دشمن از کشور و نظام اسلامی دفاع کرده اند . ایران عزیز اگر امروز حفظ وثبات پیدا کرده وپیشرفت در حوزه های مختلف دارد، مدیون فداکاری ها ومقاومت جوانان، شهدا، جانبازان و ایثارگران بوده که با عشق اسلام به دفاع از اعتقادات میهن اسلامی پرداخته وعزت و سرافرازی امروز ایران اسلامی را آفریدند؛ برای مثال،در طول دویست سال گذشته دو جنگ به ایران تحمیل شد: جنگ اول که در دو دوره 8 و 2 ساله و مجموعا ده سال درزمان شاهان قاجاری اتفاق افتاد، با این که درآن زمان فقط یک کشور(شوروی سابق) با ایران می جنگید، متاسفانه در طول ده سال جنگ، بیش ازدو برابر خاک امروزی ایران از کشور جدا شد. دردوران پهلوی دوم هم بحرین از سرزمین ایران جدا شد ولی در زمان نظام جمهوری اسلامی و جنگ تحمیلی هشت ساله که حدود چهل کشور با ما می جنگیدند و از حدود هیجده کشور اسیر گرفتیم و دشمن از نظر تجهیزات نظامی به ویژه در سال های اولیه جنگ بر ما برتری داشت، اما به همت جوانان و مردم که با اعتقادات اسلامی و تحت فرماندهی رهبر اسلامی از میهن دفاع کردند. امروز با سربلندی اعلام می کنیم که یک وجب از خاک میهن اسلامی در دست دشمن باقی نمانده است؛ به علاوه دستاورد های بزرگ دیگری هم کسب کرده ایم.آیا جز این است که با اعتقاد به مکتب اسلام و وحدت کلمه حول محور مکتب اسلام این پیروزی به دست آمده است؟ اگر مکتب اسلام ناب محمدی (ص) را از ایران بگیرند،چه عاملی می تواند باعث حفظ و ثبات و پیروزی های پی در پی در حوزه های مختلف شود؟ اگر مکتب ایرانی منهای اسلام باشد،آیا باز هم چنین موفقیت هایی حاصل می شود؟ چرا در گذشته این پیروزی ها به دست نیامد؟

 بنابراین همه تلاش های ما باید برای تقویت وحدت حول محور مکتب اسلام ناب محمدی(ص) باشد و مکتب دیگری را به جای مکتب اسلام طرح نکنیم. تضعیف مکتب اسلام با گفتمان های انحرافی، وحدت جامعه را خدشه دار می کند و باعث بگو مگو های غیر ضروری در جامعه می شود. به ویژه اگر در رسانه ها مطرح شود، باید در طرح گفتمان ها دقت لازم بشود که باعث برداشت انحرافی ازآن نگردد.

امروز وحدت، وسیله ای برای گسترش حق و حفظ مصالح عمومی است.

 به گفته آیت الله مصباح "هدف از بعثت انبیا ، اقامه دین و تلاش برای عدم ایجاد اختلاف در دین بوده است. اگر عده ای در اصل دین که در واقع یک نعمت الهی برای رفع اختلافات است، اختلاف ایجاد کردند،دیگر چیزی برای صحبت از وحدت باقی نمی ماند. وحدت ،کیمیای هم افزایی و توان بخشی هر مجموعه ای است، وحدت همیشگی مردم موجد تلاش مشترک برای دستیابی به سعادت می باشد. وحدت باعث رسیدن به اهداف ملی شده و مانع بروز طغیان ها، شورش ها، گستاخی ها و کینه توزی ها می گردد. وحدت و یگانگی زمانی تحقق می یابد که اعضای جامعه در جهت تحقق اهداف عام و مشترک جامعه با یکدیگر همکاری کرده و یکدیگر را تایید و تقویت کنند.وفاق و وحدت اجتماعی بدین معناست که مردم یک جامعه در هر کسوتی به طور عام بر سر ارزش ها و اعتقادات مشترک تفاهم و همکاری داشته باشند.

بدیهی است با افزایش افتراق در جامعه، وحدت و انسجام با دشواری بیشتری رو به رو می شود.

بنابراین از جمله مهمترین اموری که زمامداران نظام باید تدبیر کارآمدی در مورد آن داشته باشند، تقویت وحدت و انسجام ملی است که در صورت اقدام، خود همانند سدی محکم در برابر تجاوزها وتهدیدهای احتمالی خارجی و توطئه های عناصر داخلی از کشور محافظت می کند. همین مساله باعث شده بود که حضرت امام در خصوص وحدت در جامعه، بیش از هر موضوع دیگری تاکید داشتند و در جایی فرمودند:"...یک کلمه اختلاف آمیز، از گناهان بزرگی است که مشکل است خدای تبارک و تعالی بیامرزد.چه این کلمه صادر بشود از دشمنان ما، چه این کلمه صادر بشود از دوستان ما..."(صحیفه نور،ج20،ص84) و مقام معظم رهبری می فرمایند:«بنده مخالفم با سخنی و حرکتی و نوشتاری که حتی اگر با انگیزه درست و با انگیزه صادقانه است، موجب شقاق و شکاف می شود، بنده موافق نیستم. اگر کسی نظر من را می خواهد بداند، نظر من این است که عرض کردم.»

پس باید از طرح نظریه ها یا گفتمان هایی که به تعبیر رهبر بزرگوار انقلاب حتی اگر با انگیزه درست باشد، موجب بگو مگو ها و اختلاف می شود، به شدت پرهیز شود؛ به ویژه افرادی که در مسند مسئولیت های حکومتی هستند یا منتسب به شخصیت های حکومتی می باشند. آقای اسفندیار رحیم مشایی که مسئولیت دفتر رئیس جمهور و برخی مسئولیت های دیگر را به عهده دارد، تاکنون با طرح گفتمان های مختلف باعث بحث و جدال های بی حاصل درجامعه شده است که فضای وحدت جامعه مخصوصا وحدت اصول گرایان را خدشه دار کرده است. امید است که ایشان به نصیحت رهبر معظم انقلاب که منادی وحدت در جامعه هستند، توجه کرده و از این پس، از طرح چنین مباحثی پرهیز کنند تا دولت خدمت گزار و اصول گرا همچنان در جهت انقلاب و اسلام وخدمت به مردم گام بردارد.