«فشار بی سابقه اقتصادی بر مردم»، «عقب نشینی دولت از هدفمندی»، «گرانی برخی اقلام در طرح هدفمندی»، «قیمت های هدفمندی بیشتر از قیمت های جهانی»، «بالا رفتن حجم نقدینگی پس از واریز یارانه ها» و «افزایش تورم» و صدها تیتر مشابه دیگر از این قسم همه سرفصل ناله های سیاسی و مرثیه سرایی اپوزیسیون داخلی و خارجی برای مردم ایران است که تازه یک هفته از آغاز هدفمندی یارانه ها گذشته، اما شمارش تعداد تیترها و اخبار و گزارش های معکوس با جهت تحول اقتصادی ایران از حساب خارج شده است. مطالبی که نه از باب انتقاد سازنده بلکه فقط به قصد تخریب یک طرح ملی و تشویش افکار عمومی ابراز می شود. البته عجیب هم نیست که وقتی جوهر قلم این معاندان و کینه توزان نسبت به انقلاب، در فتنه پس از انتخابات خشک شد، اکنون برای تحقق اهداف خود به التماس افتند و با چنگ زدن بر سر و صورتشان و نیز خراش انداختن بر تن واقعیات، مردم را برای اغتشاش حتی در یک تجمع تک نفره ترغیب کنند.

لحظه شماری فتنه در اتاق احیا
اما ریشه اقدامات اپوزیسیون داخلی و خارجی و کشورهای غربی علیه هدفمندی یارانه ها در ایران چیست؟ برای این ریشه یابی باید کمی به قبل از آغاز رسمی هدفمندی یارانه ها برگشت و کیفیت خبری روزهای نزدیک به 28 آذر را مورد تدقیق قرار داد. جریان فتنه داخلی و خارجی پس از شکست های مداوم، برای آغاز طرح هدفمندی یارانه ها لحظه شماری می کردند تا اینبار با عزمی راسخ تر از این مسیر وارد شوند و خود را احیا کنند. رسانه‌های معاند هم فضای کشور را در آستانه اجرای این طرح شبیه فتنه سال گذشته تصور کردند و شایعاتی نظیر «عدم توانمندی دولت در پرداخت یارانه‌های نقدی در بلند‌مدت»، «کمبود حجم مبلغ پرداختی در مقابل گرانی‌های پیش رو»، «اختلاف دولت و مجلس در خصوص میزان یارانه‌های پرداختی»، «وجود تبعیض در پرداخت یارانه‌ها» و ... را انتشار می دادند. اما مهمترین بخشی که می‌تواند بهره‌برداری سیاسی فتنه گران از طرح اقتصادی هدفمندی یارانه‌ها را نشان دهد، دخالت‌ها و دستکاری‌های اقتصادی در برنامه‌های دولت است که آنان با تجمیع دارایی‌های خود،‌ این کار را آغاز کردند و بر اساس طرحی قرار بود تا برنامه هایی از این قبیل را به مرحله اجرا درآورند: 1- انحصارطلبی یا احتکار کالاهای اساسی 2- به‌ وجود آوردن حرص و ولع در میان مردم در جهت خریداری بیش از حد کالاهای موردنیاز 3- مخلوط کردن طرح هدفمند کردن یارانه‌ها با تحریم‌های بین‌المللی 4- قاچاق کالا از داخل به خارج و برعکس 5- ایجاد فضای رعب و وحشت در میان مردم نسبت به اجرایی شدن طرح مذکور 6- دست‌کاری در سیستم گردش پول و نظام مالیاتی کشور 7- شایعه‌پراکنی از طریق غول‌های رسانه‌ای خود در داخل و خارج 8- سرمایه‌گذاری هنگفت در دانشگاه‌ها از طریق شبکه‌های خاص 9 - شکل‌دهی عدم تعادل قیمت در بازار 10- سنگ‌اندازی در مسیر تهیه نیازهای کشور از خارج که این بخش جزو مهمترین طراحی‌ها برای اخلال در روند اجرای آن طراحی محسوب می شد. چنانکه اوایل آبان ماه برخی از اعضای کمیسیون امنیت ملی مجلس شورای اسلامی از این واقعیت پرده برداشتند: «جمع‌آوری اطلاعات مختلف از طریق سفارتخانه‌ها، فرستادن پیغام برای فتنه‌‌گران و عوامل آنها در داخل، انجام دادن 700 نظرسنجی غربی‌ها درباره طرح هدفمند کردن یارانه‌ها و ایجاد فضای رعب و وحشت در میان مردم همگی نشان از آن دارد که معاندان در اقداماتی هماهنگ درصدد ایجاد بحران اقتصادی و به دنبال آن بحران اجتماعی هستند.»

عقده ای در گلوی اپوزیسیون داخلی و خارجی
اما ریشه اصلی سیاه نمایی ها و تلاش برای ایجاد موج التهاب در جامعه جای دیگر کاشته شده است. چنان که گفته شد جریان فتنه داخلی و خارجی پس از شکست های پی در پی، هدفمندی یارانه ها را بهترین فرصت برای عرض اندام دانستند. بر این اساس هنوز چند دقیقه از پایان صحبت های رئیس جمهور در سیما در شب 28 آذر که آغاز رسمی هدفمندی یارانه ها در ایران اعلام شد، نگذشته بود که رسانه های غربی نظیر بی بی سی و صدای آمریکا منفی بافی را آغاز کردند و سایت جرس وابسته به اتاق فکر فتنه در لندن بلافاصله فلش خبری خود را به سوی پمپ بنزین ها نشانه رفت و نوشت: «هنوز چند دقیقه از اعلام رسمی آغاز طرح هدفمندی یارانه ها توسط رئیس دولت و افزایش ناگهانیِ قیمت بنزینِ یارانه ای و آزاد توسط ستاد هدفمند کردن یارانه ها نگذشته بود که تهران و شهرهای بزرگ کشور، در جایگاههای بنزین، همزمان با صف های طویلِ اتومبیل ها، چهره ای پادگانی به خود گرفت و آرایش نظامیِ نیروهای انتظامی، یگان ویژه پاسداران و لباس شخصی ها درشهرهای مختلف کاملا مشهود بود.»
این اکاذیب آشکار که همچنان ادامه دارد، تماما نوعی تحریک مردم را در دل مخفی کرده است و همه از آن جهت انتشار می یابد که صاحبان نشر آن قصد دارند تحول اقتصادی در ایران را به یک بحران اجتماعی تبدیل کنند.
با این اوصاف می توان به یک نتیجه واقعی رسید که ریشه اصلی سیاه نمایی های فعلی و سابق علیه هدفمندی یارانه ها در یک عقده نهفته است؛ عقده ای که در گلوی اپوزیسیون داخلی و خارجی مانده و هنوز خشمگین از آنند که چرا و چطور پیش بینی های آنان غلط از آب درآمد و فرصتی که بسیار روی آن سرمایه گذاری کرده بودند، در حال سوختن است؛ فرصتی که پیش از آن تصور می کردند به محض آغاز طرح هدفمندی یارانه ها، خاطره سوختن پمپ بنزین ها پس از آغاز طرح هدفمندی سوخت و خاطرات 25 و 30 خرداد 88 تکرار خواهد شد.