همه چیز به میز مذاکره برگشت. درست پس از 15 ماه از توقف گفتوگوها میان ایران و 1+5 و فراز و نشیبهایی که در این مدت بر سر پرونده فعالیتهای صلحآمیز کشورمان گذشت، ایران روز دوشنبه بار دیگر به میز مذاکره با آنها باز میگردد تا مذاکرات خود را بر سر بسته پیشنهادیاش که اوایل خرداد سال 87 به سران 6 کشور ارائه کرده بود از سر بگیرد؛ موضوعی که در تمام این مدت بارها مورد تأکید ایران قرار گرفت. این بازگشت به میز مذاکره که به خواست مقامات 1+5 از ایران صورت میگیرد در حالی است که در تمام طول 15 ماه اعضای 1+5 به رهبری ایالات متحده امریکا تمامی تلاش خود را به کار بستند تا از راههای مختلف و اعمال فشارهای سنگین فعالیتهای هستهای ایران را زمینگیر کنند. راهها و فشارهایی که تحریم اقتصادی، تهدید نظامی، تروریسم رایانهای و نهایتاً ترور انسانی را در برمیگرفت اما سرانجامی برای آنها به همراه نداشت تا بار دیگر شانس خود را در پای میز مذاکره با ایران جستوجو کنند.
برسر حقوق ملت مذاکره نمیکنیم
اما این بازگشت در حالی شکل میگیرد که برخی از اعضای گروه 1+5 به ویژه انگلیس در تلاش هستند که با تغییر دستور مذاکرات هستهای ژنو و کنار گذاشتن بسته پیشنهادی ایران که نظام جمهوری اسلامی از آن با عنوان «بستهای بر اساس عدالت، حاکمیت و احترام متقابل» یاد میکند و پیش کشیدن دوباره موضوع قدیمی دستیابی ایران به فناوری صلحآمیز هستهای، مذاکرهکنندگان کشورمان را در حالت انفعال قرار دهند و خود را از هم اکنون پیروز این بازگشت معرفی کنند. در عین حال مقامات جمهوری اسلامی نیز پیش از مذاکرات به صراحت عنوان کردهاند که حقوق ملت ایران (دستیابی به فناوری صلحآمیز هستهای) مفروض گفتوگوهاست و به هیچ عنوان نمیتواند موضع گفتوگو باشد. این موضع نه تنها از سوی سعید جلیلی به عنوان مذاکرهکننده ارشد هستهای کشورمان است، بلکه پیشتر محمود احمدینژاد نیز به عنوان رئیس دولت عنوان کرده بود که «ایران صرفاً در مورد همکاریهای هستهای مذاکره و مشارکت میکند و مسائلی مانند حق بهرهمندی از چرخهغنیسازی سوخت و تولید سوخت قابل مذاکره نیست» تا دیپلماتهای ایرانی با مشتی پر به استقبال 1+5 بروند.
اپوزیسیون به دنبال خراب کردن بازی
همزمان با طرح این مسائل در خصوص پرونده هستهای کشورمان، برخی منابع از موافقت ایالات متحده امریکا مبنی بر قبول بسته پیشنهادی ایران برای مذاکرات آتی با کشورمان خبر دادهاند؛ موضوعی که پس از شکست حزب متبوع باراک اوباما در انتخابات اخیر امریکا به شدت در میان دموکراتها مطرح شد. صحبتهای دیروز هیلاری کلینتون وزیر امور خارجه امریکا در اجلاس امنیتی منامه نیز مؤید این مطلب است. وی در سخنان خود خطاب به هیئت ایرانی گفته است:«ما امیدواریم که شما هم مانند ما با حسن نیت در این گفتوگوها حاضر شوید. ما همچنان به این پیشنهاد همکاری، توأم با احترام به حق حاکمیت شما و با نظرداشت منافع شما، پایبند هستیم و در مورد برنامه هستهای خود آماده همکاری سازنده شوید.» انتشار این خبر چندان به مذاق اپوزیسیون خوش نیامده چراکه با این وجود تمامی برنامههای آنان برای بهرهگیری از قدرت امریکا جهت امتیازگیری از نظام جمهوری اسلامی برهم خورده است، بنابراین آنها با نزدیک شدن به دیگر اعضای گروه 1+5 نظیر فرانسه و انگلیس سعی دارند با تحریک آنها از طریق موضوعاتی نظیر حقوق بشر پروژه ایرانهراسی خود را بار دیگر به اجرا دربیاورند و این مذاکرات را تحتالشعاع قرار داده و مانع به نتیجه رسیدن آن بشوند، بنابراین در آستانه آغاز دور تازه این گفت و گوها گزارشگران بدون مرز با خطدهی نیروهای اپوزیسیون خارجی با انتشار گزارشی ضمن ابراز نگرانی نسبت به وضعیت آزادی بیان و حقوق بشر در ایران از نمایندگان جامعه جهانی و کشورهای طرف مذاکرات هستهای با جمهوری اسلامی خواسته است، وضعیت حقوق بشر در ایران را نیز در دستور کار این مذاکرات قرار دهند.
این سازمان که مقر آن در پاریس است، در بیانیه خود اعلام کرده است، این سازمان در تاریخ 21 اکتبر در نامهای به وزیران امور خارجه کشورهای امریکا، بریتانیا، فرانسه، روسیه، چین و آلمان، با ابراز «نگرانی عمیق» خود نسبت به وضعیت آزادی بیان در ایران، از کشورهای طرف مذاکره با ایران خواسته است، در گفت و گوهای خود این موضوعات را نیز اعمال کنند. در کنار این، تلاشهای جان ساورز رئیس دستگاه جاسوسی انگلیس برای برهم خوردن این مذاکرات نیز حاصل همین لابیهای اپوزیسیون نظام است، چراکه اپوزیسیون خارجنشین در این راستا معتقد است عدم نتیجهگیری مذاکرات آتی در ژنو باعث تشدید تحریمها علیه جمهوری اسلامی خواهد شد که این موضوع در آستانه اجرای طرح هدفمندی یارانهها میتواند به عنوان پاشنه آشیل نظام برای ضربه زدن به آن باشد، چراکه از این راه امکان وارد کردن فشار اقتصادی به مردم برای ایجاد نارضایتی عمومی بیشتر میشود و از این طریق امکان گرفتن امتیازات بزرگ فراهم میشود؛ امتیازاتی که بخشی از رؤیای آن در توقف فعالیتهای هستهای ایران معنی میشود.
با این حال آن چیز که در این بین مسلم است، همگرایی و توافق اپوزیسیون با قدرتهای خارجی برای بیشتر کردن فشار علیه مردم و نظام است؛ موضوعی که تازه نیست و بیشتر در ماجرای نشت اطلاعات برنامه صلحآمیز هستهای کشورمان به کمک نیروهای داخلی اپوزیسیون نیز قابل مشاهده است، اما بیشک مذاکرهکنندگان ایران نیز دست و پا بسته وارد این رینگ نخواهند شد؛ رینگی که قرار است برنده نهایی آن ایران باشد...