پیامبر خدا صلى الله علیه و آله:
المُعتَکِفُ یَعکُفُ الذُّنوبَ ویُجرى لَهُ مِنَ الأجرِ کَأجرِ عامِلِ الحَسَناتِ کُلِّها؛
معتکف همه گناهان را در بند میکند و مانند کسى که همه خوبیها را انجام داده است، به او پاداش داده میشود.
کنزالعمّال ، ح 24007
پیامبر خدا صلى الله علیه و آله :
خُلِقتُ أنَا وعَلِیُّ بنُ أبی طالِبٍ مِن نورٍ واحِدٍ ، نُسَبِّحُ اللّهَ یَمنَةَ العَرشِ قَبلَ أن یُخلَقَ آدَمُ بِأَلفَی عامٍ؛
من و على بن ابى طالب از یک نور آفریده شده ایم و دو هزار سال پیش از آن که آدم آفریده شود، در سمت راست عرش، تسبیح خدا مى کردیم.
علل الشرائع : ص 134 ح 1
امام جواد علیه السلام:
مَن عَمِلَ عَلى غَیرِ عِلمٍ أفسَدَ أکثَرَ مِمّا یُصلِحُ؛
کسى که ناآگاهانه عمل میکند، بیش از به سامان آوردن تباه میکند.
تحف العقول: ص 47
پیامبر خدا صلى الله علیه و آله:
و یَخرُجُ مِن صُلبِ عَلِیٍّ (الرِّضا علیه السلام) ابنُهُ مُحَمَّدٌ المَحمُودُ أطهَرُ النّاسِ خَلقا و أحسَنُهُم خُلقا؛
از نسل علی (امام رضا علیه السلام) فرزندش محمّد پدید میآید که فرزندى است پسندیده و در آفرینش از همه مردم پاکتر، و در اخلاق از همه نیکوتر است.
کفایة الأثر ، ص 84
پیامبر خدا صلى الله علیه و آله:
إنَّ مَثَلَ العُلَماءِ فِی الأَرضِ کَمَثَلِ النُّجومِ فِی السَّماءِ، یُهتَدى بِها فی ظُلُماتِ البَرِّ والبَحرِ، فَإِذَا انطَمَسَتِ النُّجومُ أوشَکَ أن تَضِلَّ الهُداةُ؛
مثَل دانشمندان در زمین، مانند ستارگان در آسمان است که در تاریکیهای صحرا و دریا به آنها راهیابى میشود، پس هرگاه ستارگان ناپدید شوند، بیم آن میرود که رهیافتگان گمراه شوند.
منیة المرید : ص 104
امام هادی علیه السلام:
إذا کانَ زَمانٌ العَدلُ فیهِ أغلَبُ مِنَ الجَورِ، فَحَرامٌ أن تَظُنَّ بِأَحَدٍ سوءاً حَتّى تَعلَمَ ذلِکَ مِنهُ؛
در روزگارى که عدالت بیش از ظلم باشد، نارواست که به کسى گمان بد برى تا آنگاه که بدیاش معلوم گردد.
الدرّه الباهرة: ص44 ح146
امام هادی علیه السلام:
الغَضَبُ على مَن لَم تَملِک عَجزٌ، وعَلى مَن تَملِکُ لؤمٌ؛
خشم گرفتن بر کسى که تسلطى بر او ندارى، ناتوانى و بر کسى که تسلط دارى پستى است.
أعلام الدین: ص 311
امام هادی علیه السلام:
اذکُر حَسَراتِ التَّفریطِ، تَلَذَّ تَقدیمَ الحَزمِ؛
حسرتهاى حاصل از کوتاهى کردن را به یاد آور تا از پیش انداختن دوراندیشى لذّت ببرى.
أعلام الدین: ص 311