این اعتقاد راسخ ملت ماست که بسیاری از کشورهای اسلامی به علت نداشتن "رهبر" بر دشمنان و مشکلات فائق نمیآیند؛ فلسطین، عراق، افغانستان و...
و این نعمت بزرگ الهی به ملت ماست که همة مردم، پشت سر یک رهبر انقلاب کردند و پیروز گشتند. بعد از آن رهبر الهی، جانشینی شایسته و بر حق سکاندار این انقلاب شد؛ رهبری که نه فقط رهبر ایران بلکه رهبر جهان اسلام است، مطلبی که شاید ما بیتوجه به آن باشیم، اما دیگران متوجه آن هستند.
اولین جلسة کنفرانس بینالمللی حمایت از انتفاضه بود. پس از سخنرانی، هنگامی که آقا در حال عبور از سالن کنفرانس بود، سیدحسن نصرالله، خودش را به آقا رساند و دست ایشان را بوسید. برایم کمی تأمل برانگیز بود. یک روز بعد که به دیدار سیدحسن نصرالله رفتم، قضیه را پرسیدم.
سیدحسن گفت: امسال رسانههای جهانی مرا به عنوان "مرد سال" نامیدهاند و در کشورهای عربی نیز عنوان "موفقترین رهبر جهان عرب" را به من دادهاند. دیروز چون مراسم به طور مستقیم در جهان پخش میشد، مناسب دیدم به همه بگویم که من "سرباز" رهبر انقلابم.
ذکر «یازهرا(س)» کارگشاست، حتی اگر دستی خالی باشد، خانم مدد می کند به کسانی که امیدشان به خداست و راه حق را پیش می گیرند.
در ایام ولادت حضرت فاطمه زهرا(س) یکی از خاطرات شهید «علی صیاد شیرازی» پیرامون توسل شهید کشوری به بانوی دو عالم را می خوانیم:
توی کردستان با ضدانقلاب درگیر بودیم؛ از هوانیروز کمک خواستم؛ شهیدان کشوری و شیرودی با هلی کوپتر اومدن؛ نقاط آتش رو براشون مشخص کردم؛ مهماتشون که تموم شد، متوجه شدم شهید کشوری منطقه رو ترک نکرده. باهاش تماس گرفتم، با اینکه سوختش کم بود گفت: «من باید کارمو تموم کنم» با دوربین که نگاه کردم، دیدم افتاده دنبال یه ماشینه پر از ضدانقلاب. اونقدر بهشون نزدیک شد که با اسکیته هلی کوپتر کوبید به ماشین و فرستادش ته دره. نگرانش بودم. دوباره تماس گرفتم، گفتم: «احمد! سوختت کافی نیست. هر جا هستی بشین».
جواب داد: «نمی شه هلی کوپتر رو می زنن. سوختم داره تموم میشه، چراغ هشدار دهنده سوخت هم روشن شده، ولی با ذکر یا زهرا(علیها السلام) خودم رو می رسونم قرارگاه».
چیزی نگذشت، دل تو دلم نبود، با ناامیدی تماس گرفتم قرارگاه سراغ گیری احمد رو کردم، گفتند: «اومده، به سلامت و با ذکر یا زهرا(علیها السلام)».
