.jpg)
آیت الله سید احمد علم الهدی اظهار داشت: طبق اخبار اعلام شده می بایست دو گروه ایرانی و 1+5 به صورت همزمان وارد سالن مذاکره می شدند که به علت مصادف شدن ورود طرفین مذاکرات با زمان اذان مغرب، این اتفاق رخ نداد.
وی افزود: تیم مذاکره کننده ایرانی به سرپرستی دکتر جلیلی به محض اطلاع از زمان اذان مغرب و عشا به وقت استانبول، از ورود به سالن جلسه امتناع کردند و در گوشه ای از سالن محل مذاکرات به اقامه نماز پرداختند.
علم الهدی تاکید کرد: در این مدت، کشور های اتمی و قدرتمند دنیا منتظر بچه های ما شدند تا همزمان وارد سالن شوند.
امام جمعه مشهد تاکید کرد: این توکل و استعانت از خداوند متعال باعث پیشرفت مذاکرات به نفع طرف ایرانی شد، به گونه ای که صلابت و اقتدار ایران را به دنبال داشت.
این که نیروهای نظامی اظهار کنند که جان خود را فدای یک شخص می‌کنند درست و «شرعی» نیست بلکه همه‌ی نیروهای نظامی باید جان خود را فدای اسلام کنند و خود آن شخص نیز جان خود را فدای اسلام کند
کسى که در عمل کوتاهى کند به اندوه گرفتار مى شود و خدا به کسى که در مال و جانش نصیبى براى او (جهت انفاق در راه خدا) نیست اعتنایى ندارد.( مصادر نهج البلاغه، ج 4، ص 114)
امام(علیه السلام) در این کلام حکمت آمیز نخست به سرنوشت کسانى اشاره مى کند که در انجام وظائف الهى خود کوتاهى مى کنند، مى فرماید: «کسى که در عمل کوتاهى کند، به اندوه گرفتار مى شود»؛(مَنْ قَصَّرَ فِی الْعَمَلِ ابْتُلِیَ بِالْهَمِّ).
ممکن است این اندوه و غم در آستانه انتقال از این دنیا باشد که چشم برزخى پیدا مى کنند و سرنوشت رقت بار خود را مى بینند و فریادشان بلند مى شود و مى گویند: «(رَبِّ ارْجِعُونِ * لَعَلِّى أَعْمَلُ صَالِحاً فِیمَا تَرَکْتُ)؛ پروردگارا! مرا باز گردانید، شاید در برابر آنچه ترک کردم (و کوتاهى نمودم) عمل صالحى انجام دهم»
نیز ممکن است اشاره به غم و اندوه در سراى آخرت باشد، همان گونه که قرآن از زبان آنها نقل مى کند که مى گویند: «(یَا حَسْرَتَا عَلَى مَا فَرَّطْتُ فِى جَنْبِ اللهِ)؛ اى افسوس بر من از کوتاهى هایى که در اطاعت فرمان خدا کردم».
نیز شاید این غم و اندوه در خود دنیا باشد، زیرا گاه انسان بیدار مى شود و از کوتاهى هایى که کرده افسوس مى خورد و غم و اندوهى جان کاه او را فرا مى گیرد چرا که مى بیند دیگران با اعمال صالح سراى جاویدان خود را آباد کرده اند و او با کوتاهى هایش سراى جاوید خود را ویران نموده است. البته جمع میان این سه تفسیر نیز مانعى ندارد.
سپس امام(علیه السلام) در ادامه این سخن جمله پرمعنایى مى گوید که در واقع شرحى است از کوتاهى در عمل. مى فرماید: «خدا به کسى که در مال و جانش نصیبى براى او نیست، اعتنایى ندارد»؛ (وَلاَ حَاجَةَ لِلَّهِ فِیمَنْ لَیْسَ لِلَّهِ فِی مَالِهِ وَنَفْسِهِ نَصِیبٌ).
اشاره به این که کسانى مورد عنایت پروردگار در دنیا و آخرتند که از بذل جان و مال در راه خدا دریغ ندارند، و به بیان دیگر، ایمان و یقین و وفادارى خود را به اسلام در عمل ثابت مى کنند.
درست است که جان و مال همه از سوى خداست و اگر انسان در بذل آنها اقدام کند در واقع به خودش خدمت کرده است، زیرا خدا از همگان بى نیاز است ولى خداوند روى الطاف بیکرانش آن را به عنوان حاجتى از سوى خود گرفته است.
این سخن درباره مؤمنانى که داراى مقامات بالا هستند نیست، آنها فقط نصیبى از جان و مالشان را در راه خدا صرف نمى کنند، بلکه هر چه دارند در راه خدا مى دهند.
جمله «لاَ حَاجَةَ لِلَّهِ» به معناى بى اعتنایى و اعراض خداوند از چنین افرادى است که چیزى از جان و مال را در راه او نمى بخشند، زیرا کسى که به چیزى یا شخصى نیاز ندارد طبعاً اعتنایى هم به او نمى کند، بنابراین جمله «لا حاجة...» با توجه به این که خدا به هیچ کس نیاز ندارد کنایه از بى اعتنایى است و منظور از بى اعتنایى این است که خدا آنها را از مواهب خاص و عنایات ویژه اش محروم مى سازد.
این تعبیر مانند بیان کنایه آمیز دیگرى است که در آیه 67 سوره «توبه» درباره منافقان آمده است: «(نَسُوا اللهَ فَنَسِیَهُمْ)؛ آنها خدا را فراموش کردند و خداوند نیز آنها را فراموش نمود» یعنى از رحمت خود محروم ساخت.
بعضى از مفسران نهج البلاغه در تفسیر «نصیب» معناى دیگرى ذکر کرده اند که با ظاهر عبارت سازگار نیست. گفته اند منظور از «نصیب» کسانى هستند که خدا آنها را به بلاهایى در مال یا جانشان گرفتار مى کند و این ابتلا به بلا نشانه اعتناى پروردگار به آنهاست زیرا خداى متعال به کسى که اعتنا ندارد مصیبتى هم بر او وارد نمى کند ولى روشن است که منظور از «نصیب» در مال و جان بذل بخشى از مال و جان در راه خداست نه گرفتار خسران مالى و بلاهاى نفسانى شدن.
از آنچه در تفسیر دو جمله بالا آمد روشن مى شود که هر دو با هم کمال ارتباط را دارند، زیرا کسانى که کوتاهى در عمل کنند (یعنى اعمالى دارند ولى کوتاهى مى کنند) خداوند آنها را مبتلا به غم و اندوه مى کند که این خود نوعى اعتناى به آنهاست و اما کسانى که مطلقاً عملى نداشته باشند . نه در بذل مال و نه در بذل جان خدا اعتنایى به آنها ندارد و حتى غم و اندوه بیدار کننده نیز بر آنان عارض نمى کند. از اینجا روشن مى شود کسانى که مانند ابن ابى الحدید این دو جمله را مستقل از یکدیگر شمرده اند راهى صحیح نپیموده اند.
امام على سلام الله علیه •
در نامه‌ای که از سوی یکی از مومنان به دفتر آیت الله العظمی صافی گلپایگانی ارسال شده، آمده است: حاج آقا شما را به امام زمان (عج) قسم می‌دهم به مسئولان بگوئید فکری برای مسئله گرانی و بیکاری مردم کنند.
در ادامه این نامه بیان شده است: چشم امید همه مردم به لطف خداوند، و دعای حضرت امام زمان(عج) و تذکر شما مراجع بزرگوار تقلید است.
آیت الله صافی گلپایگانی در جواب این نامه بیان داشته است: بنده کراراً به مسئولان تذکر داده و بعد هم تذکر خواهم داد، انشاء الله مسئولان مربوطه با تدبیر و مدیریت صحیح بتوانند بیشتر به درد و غصه مردم توجه کنند و مملکت را از مشکل بزرگ گرانی و بیکاری نجات دهند.
این مرجع تقلید شیعیان در ادامه متذکر شده است: مسئولان قدر این مردم خوب و همیشه در صحنه را بدانند و دعواهای سیاسی و حزبی و باندی خود را کنار گذاشته و به فکر مردم شریف ایران باشند.
شاید معروفترین اتفاقی که نشان داد که تصمیم ها در دستگاه دیپلماسی کشورمان مثل تکذیبیه ها و تاییدیه ها از ضابطه و منطق قابل دفاعی برخوردار نیستند جریان برکناری منوچهر متکی وزیر امور خارجه کشورمان در سنگال باشد. برکناری او بیشتر برای دولت دردسرساز شد. منوجهر متکی آذرماه سال 89 در جریان سفرش به سنگال، از مقامات این کشور شنید که دیگر در دستگاه دیپلماسی سمتی برای او تعریف نشده است. این نحوه برکناری یکی از ده دلیلی بود که محمود احمدی نژاد را برای پاسخ به سوالات نمایندگان به بهارستان کشاند، او در آن جلسه گفت که ماموریتی برای این وزیر تعریف نشده بود و او پیش از سفرش به سنگال از پایان ماموریتش در دستگاه دیپلماسی کشور اطلاع داشت.
متکی سخنان رئیس جمهور در مجلس را مصداق بارز تهمت و افترا خواند و یادآور شد که نامه اطلاع احمدی‌نژاد از ماموریت وزیر خارجه به سنگال در سوابق دفتر رئیس‌جمهوری موجود است. یک روز پس برکناری منوچهر متکی، سنگال هم سفیر خود را از ایران فراخواند.
امام هادى سلام الله علیه •
غلامعلی حداد عادل رئیس کمیسیون فرهنگی مجلس شورای اسلامی، بعدازظهر پنجشنبه در مشهد، در پاسخ به سوال یکی از حضار که پرسیده بود موضوع وساطت شما و گفتگویتان با سعید مرتضوی در ماجرای استیضاح وزیر کار چه بود، گفت: اگر آقای مرتضوی به مجلس می آمد خدا می داند چقدر خوراک برای رسانه های بیگانه درست می شد.
نماینده تهران در مجلس در مورد این سوال که نظرتان در مورد آقای هاشمی رفسنجانی چیست، اظهار داشت: ما درباره آقای هاشمی تابع رهبری هستیم؛ میزان ما رهبری است.
مشاور عالی مقام معظم رهبری در مورد موضوع مسکن تصریح کرد: ممکن است یک جایی به کار دولت منتقد باشیم اما باید کارهای مثبت دولت را نیز بگویم؛ در شهرهای مختلف دولت کاری کرده که عطش مسکن تقلیل پیدا کند.
حداد عادل در مورد سوال نظام پارلمانی گفت: نظام پارلمانی فعلا در دستور کار نیست و همانطور که رهبری گفتند فرضی است که می توان روی آن فکر کرد.
