شرکت مجری طرح توسعه مسجد الحرام با حذف گنبد "رواق عثمانی" در بخش شرقی این مکان مقدس در مکه، تخریب این اثر تاریخی را آغاز کرد.
روزنامه سعودی وطن در سایت خود گزارش داد، شرکت توسعه بخش شمالی را با تخریب قسمت شرقی و حتی قسمتهایی از بخش شمالی مسجدالحرام آغاز کرده است، و برای سرعت بیشتر این دو منطقه را با استفاده از تیرهای چوبی بسته است.

"عبدالحمن السدیس" رئیس کل امور مسجدالحرام و مسجدالنبی گفت، عملیات توسعه طبق نقشه پیش می رود، و شرکت به صورت 24 ساعته در حال فعالیت است تا نخستین مرحله توسعه را به انجام برساند؛ این توسعه موجب می شود که گنجایش حرم با توجه به افزایش شمار حجاج و زائران افزایش یابد.
آغاز عملیات تخریب درحالی است که قبلا اعلام طرح توسعه مسجدالحرام از طریق تخریب "رواق عثمانی" و "حرم قدیم" جنجال و جدال بسیاری را به دلیل تخریب آثار تاریخی به وجود آورده بود
حدیث اول: حسن بن محبوب گوید: «از امام صادق(ع) سؤال شد: آیا تربت حضرت حمزه بافضیلتتر است یا تربت امام حسین(ع)؟ حضرت فرمود: تسبیحى که از تربت امام حسین(ع) درست شود و در دست گرفته شود ثواب ذکر گفتن براى صاحب آن نوشته مىشود اگرچه ذکر هم نگوید».
حدیث دوم: مرحوم آل کاشف الغطاء می نویسد: «به طورى که از آثار و اخبار استفاده کردهام و از اساتید خود نیز شنیدهام، اوّلین فردى از ائمّه مسلمین که بر تربت سیّدالشهداء(ع) سجده کرد امام زین العابدین(ع) بود». ایشان در ادامه مىفرمایند: «حضرت سجّاد(ع) پس از اینکه از دفن پدر فارغ شد و فرزندان و یاران آن حضرت را هم به خاک سپرد، مقدارى از خاک جسد پدر بزرگوارش را که در اثر زخم شمشیرها همچون تکّه گوشت شده بود با خود برداشت و در کیسهاى ریخت و سپس آن را به صورت تسبیح درآورد و در دست خود مىگردانید.
مرحوم علّامه مجلسى(ره) در بحار الانوار این روایت را اینگونه بیان فرمودهاند که: هنگامى که امام زین العابدین(ع) را با اهل بیت عصمت و طهارت وارد مجلس یزید نمودند، یزید ابتدا قصد کشتن امام را نمود، دستور داد امام را در مقابلش نگه دارند تا مطالبى را از محضرش بپرسد و امام پاسخ دهد تا در خلال پاسخهاى امام، یزید بهانهاى به دستش بیاید و امام را شهید کند.
در خلال سؤالات و پاسخهاى امام، یزید متوجّه شد که امام تسبیحى در دست گرفته و با انگشتانش دانههاى آن را مىگرداند. یزید پرسید: این تسبیح چیست که در دست گرفتهاى و مىگردانى ؟ امام(ع) پاسخ داد: حدیث کرد مرا پدرم از جدّم رسول خدا(ص) که رسول خدا(ص) هنگامى که نماز صبح را مىخواند بعد از نماز با کسى صحبت نمىکرد مگر اینکه تسبیحى را به دست مىگرفت و این ذکر را مىگفت : «اللّهمّ إنّی أصبحتُ اُسبّحکَ واُمجّدک وأحمِدُکَ واُهَلِّلُکَ بعَدَدِ ما اُدیرُ به سُبْحَتی».
سپس با هرکسى که مىخواست صبحت کند آن تسبیح را در دستش مىگرفت و مىگردانید بدون اینکه آن ذکر را بگوید، مىفرمود: «آن ذکر حرزى است که هرکس آن را با تسبیح بعد از نماز صبح بگوید از هر بلایى تا شب محفوظ مىماند»، شب که مىشد بعد از نماز عشاء همین ذکر را با تسبیح مىگفت، سپس تسبیح را زیر سرش مىگذاشت و مىخوابید و مىفرمود: «انسان از هر بلایى محفوظ خواهد ماند». من که با تو صحبت مىکنم و تسبیح در دستم گرفتهام و آن را مىگردانم مىخواهم به جدّم رسول خدا(ص) اقتدا کرده باشم. یزید از شنیدن این سخن مبهوت شد، فوراً دستور داد غُل و زنجیر را از گردن امام بردارند و از کشتنش صرفنظر کرد».
حدیث سوم: امام صادق(ع) فرمود: «کسى که با تسبیح تربت امام حسین(ع) ذکر بگوید خداوند ثواب هفتاد دور تسبیح را برایش مىنویسد».
فرماندهی یگان موشکی روسیه در مصاحبه خبری جمعه گفت، روسیه دارای قویترین موشک بالستیک در جهان می باشد و این نمونه موشکها تا سال 2020 در خدمت ارتش روسیه خواهد بود.
به گزارش صدای روسیه این موشک در رده های سازمان ناتو به نام "ساتانا" و در روسیه به نام RS-20V شناخته شده است.

دولت روسیه الویت نخست را به درخدمت داشتن موشکهای این کلاس در ارتش روسیه قرار داده است.
امیرالمومنین امام علی(ع) در بخشی از نامه خود به برادرش عقیل میفرمایند: امّا آنچه را که از تداوم جنگ پرسیدى، و رأى مرا خواستى بدانى، همانا رأى من پیکار با پیمان شکنان است تا آنگاه که خدا را ملاقات کنم. نه فراوانى مردم مرا توانمند میکند، و نه پراکندگى آنان مرا هراسناک میسازد.
هرگز گمان نکنى که فرزند پدرت، اگر مردم او را رها کنند، خود را زار و فروتن خواهد داشت، و یا در برابر ستم سست میشود، و یا مهار اختیار خود را به دست هر کسى میسپارد، و یا از دستور هر کسى اطاعت میکند. بلکه تصمیم من آنگونه است که آن شاعر قبیله بنى سلیم سروده:
اگر از من بپرسى چگونه اى؟ بدان که من در برابر مشکلات روزگار شکیبا هستم، بر من دشوار است که مرا با چهره اى اندوهناک بنگرند، تا دشمن سرزنش کند و دوست ناراحت شود.
متن حدیث:
وَ أَمَّا مَا سَأَلْتَ عَنْهُ مِنْ رَأْیِی فِی اَلْقِتَالِ فَإِنَّ رَأْیِی قِتَالُ اَلْمُحِلِّینَ حَتَّى أَلْقَى اَللَّهَ لاَ یَزِیدُنِی کَثْرَةُ اَلنَّاسِ حَوْلِی عِزَّةً وَ لاَ تَفَرُّقُهُمْ عَنِّی وَحْشَةً وَ لاَ تَحْسَبَنَّ اِبْنَ أَبِیکَ وَ لَوْ أَسْلَمَهُ اَلنَّاسُ مُتَضَرِّعاً مُتَخَشِّعاً وَ لاَ مُقِرّاً لِلضَّیْمِ وَاهِناً وَ لاَ سَلِسَ اَلزِّمَامِ لِلْقَائِدِ وَ لاَ وَطِیءَ اَلظَّهْرِ لِلرَّاکِبِ اَلْمُتَقَعِّدِ وَ لَکِنَّهُ کَمَا قَالَ أَخُو بَنِی سَلِیمٍ فَإِنْ تَسْأَلِینِی کَیْفَ أَنْتَ فَإِنَّنِی صَبُورٌ عَلَى رَیْبِ اَلزَّمَانِ صَلِیبُ یَعِزُّ عَلَیَّ أَنْ تُرَى بِی کَآبَةٌ فَیَشْمَتَ عَادٍ أَوْ یُسَاءَ حَبِیبُ.
« نهج البلاغه، نامه 36، بخش دوم»
امام صادق سلام الله علیه
نَفَسُ الْمَهمُومِ لِظُلمِنا تَسبیحٌ و هَمُّهُ لَنا عِبادَةٌ؛
نفَس کسى که براى مظلومیت ما اندوهگین شود، تسبیح و اندوه او به خاطر ما عبادت است
اهل بیت(ع) در قرآن و حدیث: ح 917
" تار" که یک ساز اصیل ایرانی است چندی پیش در اجلاس کمیته میراث معنوی یونسکو در پاریس به نام کشور آذربایجان ثبت شد.
نکته جالب توجه این مراسم آن جا بود که این ثبت در مقابل دیدگان "یداله پرمون"، مدیر مرکز منطقهای میراث معنوی یونسکو در آسیای مرکزی و غربی و "محمدحسن طالبیان"، مدیر دفتر تدوین پروندههای ثبت جهانی به ثبت رسید.
در خصوص مقصران این ثبت جعلی گمانه زنی های بسیاری صورت گرفته اما بسیار روشن است که تعدادی از نهادهای ذیربط کشورمان کوتاهی کردند و بی شک یکی از مهمترین این نهادها، خانه موسیقی ایران است که مدیریت آن را حمیدرضا نوربخش برعهده دارد.
بررسی عملکرد اعضای خانه موسیقی ایران در چند ماه اخیر نشان از عملکرد انفعالی این خانه در رابطه با مسائل موسیقیایی کشور دارد، «ثبت تار اصیل ایرانی به نام کشور آذربایجان» نیز آخرین نمره منفی در کارنامه این خانه است.
یکی از اعضای این خانه که انتقادات بسیاری از عملکرد وی در این چند ماه اخیر شده، محمدرضا شجریان، رئیس شورای عالی خانه موسیقی
است که نگاهی به عملکرد چند ماهه اخیر وی گواهی بر ناکارآمدی این خانه و اعضای ارشد آن است:
*مصاحبه های متعدد علیه نظام
پس از شکل گیری فتنه، مصاحبههای شجریان با بیبیسی فارسی، صدای آمریکا، سیانان، تلویزیون استرالیا و ... به خوبی نشان داد که شجریان هیچگونه اعتقادی به مبانی اصلی نظام جمهوری اسلامی که برآمده از خواست و اراده عمومی ملت ایران است ندارد، به گونهای که در مصاحبه تیرماه سال 1388 با شبکه بیبیسی فارسی به نوعی مواضع دولت دهم را به انتقاد گرفت و هتاکیهای فراوانی را نثار شخص رئیس جمهور قانونی مردم ایران کرد.
*بی احترامی به حضرت امام
وی در مصاحبه دیگر با همان شبکه کشور بریتانیا این بار نه رییس جمهور بلکه مستقیما حضرت امام خمینی (ره) را در تیررس سخنان نسنجیده خود قرار داد و از این که صدایش بر تصاویر پیاده شدن امام راحل از هواپیما در سال 1357 از تلویزیون پخش میشود به شدت انتقاد کرد و اعلام کرد که من این آهنگ را برای ایشان نخواندهام!
*تهمت به اسلام
شجریان حتی در مصاحبه با خبرنگار صدای امریکا پا را فراتر گذاشته و اسلام را به مخالفت با هنر متهم می کند. وی در بخشی از گفتگو با این رسانه امریکایی گفته بود که «این ها هرگز با هنر کنار نمی آید، هرگز و هرگز !!! همچنان که در طول 1400 سال با هنر کنار نیامدند. باز هم نخواهند آمد. موسیقی هم مانند خیلی از هنرها نمی تواند در خدمت این ها باشد.»
به نظر بهتر بود که شجریان به جای پرداختن به مسائل سیاسی و غیرمرتبط با حوزه موسیقی در این سال ها تلاش خود را معطوف به حل مسائل این حوزه می کرد تا در غفلت اعضای خانه موسیقی این چنین یکی از سازهای کشورمان به نام آذربایجان ثبت نمی شد. البته نباید از اهمال نهادهای دولتی در این خصوص به سادگی گذشت اما این نکته نیز غیرقابل انکار است که خانه موسیقی نقش بسزایی در حفظ میراث موسیقیایی کشورمان برعهده دارد.
شجریان در کنار صادق صبا و فرناز قاضی زاده
شجریان و گوگوش
شجریان در آغوش سبا خویی مجری شبکه مبتذل "من و تو"
شجریان و مسعود بهنود
فرن تقی زاده مجری شبکه بی بی سی فارسی در کنار شجریان
شجریان در آغوش سبا خویی مجری شبکه مبتذل "من و تو"
