واقعه کربلا و آنچه در پی این واقعه به وقوع پیوست ذخایر ارزشمندی برای نسلهای بعدی فراهم آورد تا با بررسی و مطالعه آنها خویشتن و جامعه ی خویش را حفظ نمایند و در هر برهه از زمان متوجه این باشند که اگر در مسیر حرکتشان بویی از رفتار های مردم آن عصر به مشام می رسد باید ایستاد و راه را اصلاح کرد و گرنه باید منتظر اتفاقاتی مانند کربلا بود.
بازماندگان حادثه جانسوز کربلا دوازدهم محرم بعنوان اسیر وارد کوفه شدند، این شهر براى خاندان وحى آشنا بود، برخى بانوان کاروان اسیران چون زحضرت ینب(س) روزگارى نه چندان دور، خود بانوى گرانقدر این شهر بودند .
اهـل بـیـت رسـول خـدا را مـانـند اسـیـران وارد کوفه کردند . امام سجاد(ع) از شدت بیمارى رنجور بود، ولى با این حال او را در غل و زنجیر کرده بودند.
چون به ابن زیاد خبر رسید که اهل بیت(علیهم السلام) به کوفه نزدیک شده اند امر کرد سرهاى شهدا را که عمر بن سعد از پیش فرستاده بود خارج کرده و نزد اهل بیت ببرند و در کوچه و بازار گردانند تا سلطنت یزید بر مردم معلوم شود.
مردم کوفه چون از ورود اهل بیت(علیهم السلام) خبردار شدند از کوفه بیرون آمدند و اهل بیت را سوار بر شتران وارد کوفه نمودند در حالى که زنان کوفه براى تماشا بالاى بامها رفته بودند. زنى از بام صدا زد: من اىّ الاسارى انتنّ شما از کدام مملکت و قبیله هستید؟ گفتند: نحن اسارى آل محمد(ص). چون آن زن این را شنید هر چه چادر و مقنعه داشت درآورد و بر ایشان پخش نمود.
از نظر تاریخی بعد از واقعه عاشورا اخبار چندانی از ماجرای سفر کاروان اسرا در دسترس نیست. مرحوم شیخ عباس قمی در «نفس المهموم» نیز بدین نکته تصریح میکند.
در چند نقل آمده است که کاروان اسرا روز اول صفر به شام رسیدهاند، اما اینکه دقیقاً چند روز در راه بودهاند و از چه مسیری خود را به شام رساندهاند، مشخص نیست.
بر این اساس، بین شام و کوفه حداقل سه مسیر اصلی وجود داشته است و احتمالاً کاروان اسرا از یکی از این سه مسیر خود را به شام رسانیدهاند. کوتاهترین مسیر موجود، مسیر «بادیةالشام» است که تقریباً 800 کیلومتر است.
در حملات تروریستی امروز به مجالس و حسینههای عزاداری شیعیان در شهرهای مختلف افغانستان تاکنون بیش از 200 نفر کشته و زخمی شدند
حاج علی انسانی، حضور جانبازان حاضر در مراسم را یادآور میشود و در آخر هم چنین می گوید "به جای دست، روی چشم خویش تیر گذاشت، ببین که تا چه حدی مطیع رهبر بود."
محمدمصطفیپور اهل بابل بود اما امروز از اهالی آسمان است. تمام فرصتِ کوتاهش را در دنیا آن گونه صرف کرد که در نهایت ، این عاقبت نصیبش شد:
یک شب محمد همینطور که دراز کشیده بود نگاهش را به بالا دوخت و با صدایی ملایم گفت «رضا! دوست دارم موقع شهادت، تیر درست بخورد به قلبم. همینجایی که این شعر را نوشتهام .«
کنجکاو شدم، سرم را بالا گرفتم. در تاریک روشن سنگر به پیراهنش نگاه کردم، روی سینهاش این بیت نوشته بود:
آن قدر غمت به جان پذیریم حسین تا قبر تو را بغل بگیریم حسین
خطابه امام حسین علیه السلام برای اصحابش در عصر این روز امام حسین علیه السلام در جمع یاران خطبه ای قرائت فرمودند، و اصحاب اعلام وفاداری نمودند.
آستان مقدس حضرت عباس(ع) تاریخ مشترکی با آستانه سیدالشهداء ابیعبداللهالحسین(ع) دارد و یکی از مهمترین زیارتگاههای شیعیان جهان است. حضرت عباس(ع)، که به امر برادرش سیدالشهداء(ع) به منظور تهیه آب برای خیمهگاه خاندان نبوت به آبشخور فرات رفته بود، در یک جنگ دلیرانه در کنار نهر علقمه به شهادت رسید و به علت دوری محل شهادت وی از خیمهگاه سیدالشهداء(ع) و میدان نبرد و نیز شدت یافتن جنگ، پیکر مطهر ایشان در همان محل باقی ماند و سپس همانجا نیز به خاک سپرده شد.بنیاسد، اولین کسانی بودند که قبر مطهر آن حضرت را به شکلی بارز و برجسته بنا کردند که آثار آن از بین نرود. اولین زائران این آستانه مطهر نیز نخست عبیدالله فرزند حرّ جعفی، از برجستگان شیعه در کوفه و سپس در بیستم صفر سال 62 ق. صحابی مشهور جابر بن عبدالله انصاری بودند