.jpg)
ارسال شده در شنبه 91/5/28 ساعت 10:8 ص نویسنده : ایمان احمدی
امام علی (ع) پس از جنگ جمل در مذمت جمعى از اهل بصره فرموده اند: شما پیروان شتر بودید تا زمانى که شتر صدا مىکرد به پا مى خاستید و با پى شدنش فرار کردید، اخلاق شما پست، پیمانهایتان از هم گسسته، دین شما دوروئى است و آب شهرتان شور!
|
امام علی (ع) پس از جنگ جمل در مذمت جمعى از اهل بصره فرموده اند: شما سپاه «زن» بودید و پیروان حیوان شتر، تا زمانى که شتر صدا مىکرد به پا مى خاستید و با پى شدنش فرار کردید، اخلاق شما پست، پیمانهایتان از هم گسسته، دین شما دوروئى است و آب شهرتان شور! آن کس که بین شما اقامت گزیند در دام گناه گرفتار آید(زیرا یا خود در گناه شریک شماست و یا کردارتان را مىبیند و نهى نمىکند) و اگر از شما دورى گزیند، رحمت حق را دریابد. گویا مىبینم عذاب خدا از آسمان و زمین برشما فرو می آید همه غرق شدهاید تنها قله بلند مسجدتان همچون سینه کشتى از روى آب نمایان است.
در روایت دیگری آمده است که امام چنین فرموده اند: سوگند به خدا سرزمین تان را آب فرا گیرد، آنچنان که تنها بالاترین نقطه مسجد همانند سینه کشتى یا شتر مرغى که به رو در افتد نمایان باشد و نیز در روایتى آمده است: همانند سینه مرغ روى آب دریا!
در روایت دیگرى است: خاک سرزمین شما متعفن ترین خاکهاست، از همه جا به آب نزدیک تر و از آسمان دورترید، نه دهم بدیها در محیط شماست، کسى که در آنجا باشد گرفتار گناه و کسى که رخت بر بندد مشمول عفو خداست. گویا شهر شما را مىنگرم که آب سراسرش را فرا گرفته و جز بلندترین نقطه مسجدتان که همانند سینه پرندهاى که از آب دریا پدیدار است چیزى دیده نمىشود.
طلحه و زبیر هنگام جنگ به مردم بصره اعلام کردند: اگر على(ع) پیروز شود همه را خواهد کشت و تمام حرمت ها را هتک خواهد نمود، بچهها را مىکشد و زن ها را اسیر مىنماید، پس براى حمایت از حریم خود بجنگید و مرگ را به رسوائى ترجیح دهید! و از طریق این دروغ وحشتناک مردم را بر ضد حضرت شوراندند.
على(ع) پس از پیروزى همه را بخشید. کلبى مىگوید: از ابى صالح پرسیدم: چگونه على(ع) از اهل بصره صرف نظر کرد؟ در پاسخ گفت: همان گونه که پیغمبر(ص) با اهل مکه رفتار کرد، زیرا دوست داشت آنها هدایت شوند.
در روز جنگ جمل، اطراف شتر عایشه را قبائل مختلف در میان گرفته و به سختى از او دفاع مىکردند، جمعیتى زیاد کشته شد، امام(ع) براى پیشگیرى از کشتار زیاد فریاد زد: شتر را پى کنید که شیطان است وگرنه جمعیت عرب را به کشتن خواهد داد هنگامى که شتر کشته شد لشکر شکست خورد و گریزان شدند.
 در این سخنان امام از غرق بصره خبر مىدهد، ابن ابى الحدید مىنویسد: بصره دو بار در آب غرق شده است یک بار در زمان «القادر بالله»(خلیفه عباسى) و یک بار، در دوران خلافت «القائم بامرالله» که تمام بصره به جز مسجد جامع که قسمت بالاى آن همانند سینه مرغى از روى آب پدیدار بود، همه را آب فرا گرفته بود این آب از خلیج فارس طغیان کرده بود.
قسمتى از این خطبه را «مروج الذهب» نقل کرده و در کتاب «اخبار الطوال» نیز آمده است و در کتاب «احتجاج» از ابن عباس نقل کرده که گفت: «وقتى جنگ با اهل بصره پایان یافت امام(ع) منبر رفت و این سخنان را ایراد فرمود: «عقد الفرید»(جلد 2 ص169 و 282) نیز از«عکرمه» و او از ابن عباس نیز نقل کرده است(مستدرک و مدارک نهج البلاغه صفحه 239 و 240).
طبق نقل استناد نهج البلاغه صفحه 23، ابن قتیبه در«عیون الاخبار» جلد 1 ص 216 و محمد بن حسن طوسى مشهور به ابن شیخ الطائفه در کتاب «امالى» و شیخ مفید در کتاب «الجمل» این سخن امام(ع) را نقل کردهاند و پس از پیروزى امام(ع) به میان کشتگان آمد و جسد «کعب بن سور» قاضى بصره را روى زمین دید، دستور داد وى را نشانیدند، به او فرمود: واى بر تو! علم داشتى اما نفعى به تو نبخشید! پس از آن دستور داد جسد «طلحه» را نیز از زمین بلند کردند، به او نیز فرمود: واى بر تو! در اسلام سابقه خدمت داشتى، ولى براى خود نگه نداشتى شیطان تو را فریفت و به سرعت به دوزخ کشانید!
امام علی (ع) در جنگ جمل حملات شدیدى کرد و چند بار شمشیرش خم شد، بر مىگشت و آنرا راست مىنمود اصحاب و فرزندان و مالک اشتر به او مىگفتند جنگ را به ما واگذار. ایشان جوابى نمىدادند، ولى یکبار که چون شیر خروشید و جمعیت را در هم ریخت پس از بازگشت پیشنهاد سابق را اصحاب تکرار کردند و اضافه نمودند: «ان تصب یذهب الدین: اگر آسیب ببینى دین اسلام از بین مىرود.» در پاسخشان فرمود: «و الله ما ارید بما ترون الا وجه الله و الدار الاخرة: به خدا سوگند آنچه مىبینید به خاطر خدا و آخرت است.» (اقتباس از شرح ابنابى الحدید جلد اول)
|
|
مطلب بعدی :
« عبادت خالصانه »
پیامهای عمومی ارسال شده