.jpg)
آیین مقدس اسلام آن چنان برای مسواک زدن ارزش قائل است که پیامبر گرامی اسلام آن را سنت انبیاء الهی دانسته‌اند «السّواک من سُنن المرسلین» و حتی به صورت امر به معروف به مؤمنینی که از این سنت نبوی غفلت می‌ورزند، هشدار می‌دهد . اینکه قبل از وضو دستور به مسواک زدن داده شده است و چه اسرار باطنی در آن نهفته است، واحد پرسش و پاسخ مرکز تخصصی نماز این گونه بیان می‌کند: مسواک نماد پاک کردن ظاهر و باطن دهان می‌باشد، سر ظاهری مسواک این است که اگر پسماند غذا در دهان باقی مانده است، خارج شود و دهان هنگام ذکر تمیز باشد. در هنگام نماز دهان خوشبو باشد تا موجب اذیت خود و دیگران هنگام قرائت نشود، رسول خدا صلی الله علیه وآله وسلم فرمود «راه قرآن را پاک نگاهدارید»، گفتند «ای رسول خدا! راه قرآن چیست؟»، فرمود «دهان شما»، گفتند «به چه پاک کنیم؟»، فرمود «با مسواک زدن»[i] آن قدر مسواک برای نماز مهم است که پیامبر اکرم (ص) فرمودند «لا ان اشق على امتى ، لامرتهم بالسواک مع کل صلوه»، «اگر بر امت من سخت و دشوار نبود، هر آیینه به آنها دستور مى‌دادم که با هر نماز مسواک بزنند»،[ii]
در مورد زیاد شدن ثواب نماز با مسواک فرمودند «رکعتین بسواک، احب الى الله - عزوجل - من سبعین رکعه بغیر سواک »؛ «دو رکعت نماز با دندان‌هاى مسواک زده، نزد خداوند از هفتاد رکعت نماز بدون مسواک بهتر است».[iii]
سر باطنی این عمل این است که مجرای ذکر خداوند منان پاک و تمییز باشد، زیرا دهان مجرای قرآن است و اگر آلوده بود، خواندن نماز که قسمت عمده آن قرآن است، اثر کافی را نمی‌بخشد، چرا که اگر آب زلال را از نهر کثیف و لایروبی نشده بگذرانید، هر چند آب تمیز باشد، تیره می‌شود، لذا بنده‌ای که در مقابل خالق خود برای لحظاتی به فیض حضور می‌رسد، شایسته است همه اعضا و جوارحش حتی دهانش که مجرای ذکر نورانی است، پاک و تمیز باشد.
